Emil Biela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emil Biela
Ilustracja
Portret Emila Bieli autorstwa Zbigniewa Kresowatego.
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1939
Myślenice

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2021
Myślenice

Emil Biela (ur. 27 lipca 1939 w Myślenicach, zm. 19 kwietnia 2021 tamże[1]) – polski poeta i prozaik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej (Kraków). Debiutował w 1962 na łamach tygodnika „Życie Literackie” jako poeta. Był nauczycielem w Myślenicach.

W 1970 otrzymał wyróżnienie w Konkursie o Nagrodę Czerwonej Róży za tom Jasnowdzięczni.

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

  • Pasaże (powieść, 1967)
  • Srebrna gałąź (poezje, 1968)
  • Fascynacje (poezje, 1968)
  • Jasnowdzięczni (powieść, 1970)
  • Księga stwarzania świata (powieść, 1971)
  • Powrót marnotrawnego (powieść, 1972)
  • Papierowe okręty (poezje, 1979)
  • Fontanna (powieść, Wydawnictwo Śląsk 1980)
  • Cztery baśnie w jednej baśni (utwory dla dzieci, 1984)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Emila Biela z żoną
autor Zbigniew Kresowaty

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Myślenice. Zmarł dr Emila Biela, poeta i prozaik [online], Dziennik Polski, 19 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-19] (pol.).