Emil Sieg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Emil Sieg (ur. 1866, zm. 1951) – niemiecki uczony, językoznawca[1].

Emil Sieg był profesorem sanskrytu i językoznawstwa porównawczego[1]. Wykładał na uniwersytetach w Kolonii i Getyndze[1]. Znany jest głównie z badań nad językami tocharskimi[1][2], które prowadził z Wilhelmem Sieglingiem[2]. Jego zasługą jest udowodnienie, że języki tocharskie[3] stanowiły część rodziny języków indoeuropejskich[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański: Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 706-707.
  2. ↑ a b c Indo-European languages, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-10-28] (ang.).
  3. ↑ Tocharian languages, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-10-28] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emil_Sieg&oldid=68427350”