Emil Vambera
| Data i miejsce śmierci |
marzec 1938 |
|---|---|
| Obywatelstwo |
polskie |
Emil Vambera (zm. w marcu 1938 we Lwowie[1]) – polski szermierz, olimpijczyk z Paryża.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Szermierkę uprawiał pod kierunkiem Antoniego Bąkowskiego. Do grudnia 1923 reprezentował barwy Lwowskiego Klubu Szermierczego[2]. Kolejnym jego klubem był AZS Lwów. Wraz z Władysławem Sobolewskim kierował przygotowaniami polskich szermierzy do igrzysk olimpijskich w Antwerpii. Był uczestnikiem prac organizacyjnych nad utworzeniem Polskiego Związku Szermierczego. Na spotkaniu założycielskim we Lwowie 28 maja 1922 został wybrany na prezesa zarządu Polskiego Związku Szermierczego[3]. W 1924 zakwalifikował się do drużyny olimpijskiej w Paryżu. Pełnił funkcję rezerwowego szablisty. Jednocześnie był kierownikiem ekipy. Po olimpiadzie pozostał aktywny w ruchu sportowym. Zmarł na udar serca w 1938.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Siedem Groszy, nr 89, 30 III 1938, s. 7 [online], www.sbc.org.pl [dostęp 2021-05-27].
- ↑ Stanisław Red Maltze, Sportowiec 1924, R. 2 nr 17, Toruński Związek Okręgowy Piłki Nożnej, 1924 [dostęp 2019-03-22].
- ↑ Szermierka w Polsce w latach 1945-1989 [online], www.wbc.poznan.pl [dostęp 2019-03-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 606. ISBN 978-83-64864-22-3.