Episom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Episom − element genetyczny, plazmid będący autonomiczną cząsteczką DNA, mającą zdolność do samodzielnej replikacji lub integracji z genomem gospodarza oraz replikacji w tym samym czasie co chromosom bakteryjny. Zintegrowana forma plazmidu może przejść wiele podziałów komórkowych, zanim ponownie wytnie się z chromosomu[1]. Przykładem episomu może być plazmid F, który zintegrowany z chromosomem może powodować przeniesienie całego chromosomu bakteryjnego do komórki biorcy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B3 – Genomy prokariotyczne. W: P.C. Winter, G.I. Hickey, H.L. Fletcher: Genetyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 88–93, seria: Krótkie wykłady. ISBN 83-01-14259-6.
  2. C5 – Przenoszenie genów między bakteriami. W: P.C. Winter, G.I. Hickey, H.L. Fletcher: Genetyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 173–180, seria: Krótkie wykłady. ISBN 83-01-14259-6.