Eugeniusz Herc
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1899 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Eugeniusz Herc (ur. 25 grudnia 1899 w Płoskim, zm. ?) – kapral Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, masarz[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 grudnia 1899 we wsi Płoskie, w powiecie zamojskim ówczesnej guberni lubelskiej, w rodzinie Józefa i Julianny z Bernatów[1]. Do lat 9 wychowywał się przy rodzicach, a po ich śmierci przy rodzinie[2]. Po ukończeniu lat 13 terminował u masarza, a po ukończeniu lat 17 rozpoczął pracę jako czeladnik masarski[2].
2 listopada 1918 wstąpił do 3. kompanii 35 pułku piechoty[3]. W szeregach tego oddziału walczył na wojnie z bolszewikami. Wyróżnił się 6 lutego 1920 w wypadzie I batalionu kapitana Leona Grota na wsie Terebowo (Wielkie i Małe), położone nad rzeką Tremla w gminie Kopatkiewicze powiatu mozyrskiego, w czasie którego zdobył karabin maszynowy[3]. 5 czerwca 1920 dowódca 3. kompanii podporucznik Antoni Jasieński sporządził wniosek na odznaczenie kaprala Herca Orderem Virtuti Militari, a w uzasadnieniu napisał między innymi: „kapral Herc Eugeniusz pełnił służbę w kompanii od szeregowca, swoim dzielnym zachowaniem się, umiejętnym kierownictwem i osobistą brawurą doszedł stopnia kaprala. W ostatnich czasach już jako plutonowy–podoficer w wypadach na wieś Myszanki i Nowinki swoją odwagą i przykładem porywał za sobą za sobą żołnierzy, dzięki czemu przyczyniał się do pomyślnego osiagnięcia zadania”[4].
W 1922 został przeniesiony do rezerwy[2]. W latach 30. XX wieku mieszkał we wsi Rudka, w gminie Zwierzyniec i zajmował się handlem trzodą chlewną[5].
Był żonaty, miał pięcioro dzieci: Józefa, Bogusława, Julię, Eugeniusza i Romana[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1660[1] – 28 lutego 1921[6]
- Krzyż Walecznych – 1922 w zamian za dyplom „za Waleczność” byłego Frontu Litewsko-Białoruskiego[7] (patetnt nr 742[8])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5, 8.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921, s. 482.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 10 czerwca 1922, s. 412.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Herc Eugeniusz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.74-6900 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-03].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].