Eugeniusz Kastner

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Kastner
Eugen Kastner
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

1863

Data śmierci

27 grudnia 1914

Przebieg służby
Lata służby

1884–1914

Siły zbrojne

cesarska i królewska Armia

Jednostki

5 Batalion Pionierów
Dyrekcja Inżynierii Kraków

Stanowiska

dyrektor inżynierii

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Medal Pamiątkowy Bośniacko-Hercegowiński Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Eugeniusz Kastner (ur. 1863, zm. 27 grudnia 1914) – pułkownik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1863[1]. Został oficerem cesarskiej i królewskiej Armii. Otrzymał przydział do Pułku Inżynierii w Klosterneuburgu, w którym awansował na kolejne stopnie: kadeta–zastępcy oficera (1 września 1884), podporucznika (1 listopada 1886) i porucznika (1 listopada 1889). W latach 1891-1892 studiował w c. k. Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu. W latach 1893-1895 był przydzielony do Szkoły Kadetów Pionierów w Hainburgu, początkowo jako oficer Pułku Inżynierii w Klosterneuburgu, a następnie oficer nadetatowy 5 Batalionu Pionierów[2]. W latach 1895–1897 był słuchaczem Wyższego Kursu Inżynierii w Wiedniu. W międzyczasie (1 listopada 1896) awansował na kapitana. W sierpniu 1897, po ukończeniu kursu otrzymał tytuł „oficer przydzielony do Sztabu Inżynierii” i został przydzielony do Dyrekcji Inżynierii w Krakowie. Studiując, a następnie służąc w Krakowie nadal pozostawał oficerem nadetatowym 5 Batalionu Pionierów[3]. W 1900 został przeniesiony do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 72 w Bratysławie, w celu odbycia stażu liniowego. W 1902 otrzymał tytuł oficera Sztabu Inżynierii i przydział do Komendy 10 Korpusu w Przemyślu. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1904. Następnie został przydzielony do Dyrekcji Inżynierii w Sarajewie na stanowisko dyrektora[4]. 1 maja 1909 został mianowany na stopień podpułkownika. W latach 1909–1911 był nauczycielem na Wyższym Kursie Inżynierii w Wiedniu. W 1911 został przydzielony do Dyrekcji Inżynierii w Krakowie na stanowisko dyrektora[5]. Stanowisko pełnił także po wybuchu I wojny światowej w twierdzy Kraków[6]. 20 października 1912 został mianowany na stopień pułkownika[7].

Zmarł śmiercią tragiczną 27 grudnia 1914[6][8]. Został pochowany na cmentarzu wojennym nr 388 – okręg XI (cmentarz Rakowicki)[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Eugen Carl Kastner. architektenlexikon.at. [dostęp 2017-02-26]. (niem.).
  2. ↑ Schematismus 1895 ↓, s. 834, 845, 925.
  3. ↑ Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 188 z 19 sierpnia 1897. 
  4. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 159, 234.
  5. ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia w wojskowości. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 324 z 11 lipca 1911. 
  6. ↑ a b c Odznaczenia w armii austryackiej. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Nr 50, s. 4, 3 marca 1915. 
  7. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 125, 143, 200.
  8. ↑ a b Cmentarz wojenny nr 388 – okręg XI. polegli.forgen.pl. [dostęp 2017-02-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugeniusz_Kastner&oldid=71711363”