Eugeniusz Mirecki
 pułkownik uzbrojenia
| |
| Data urodzenia |
20 grudnia 1875 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 kwietnia 1933 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
OZG II |
| Odznaczenia | |
| |
Eugeniusz Mirecki (ur. 20 grudnia 1875, zm. 28 kwietnia 1933) – pułkownik inżynier uzbrojenia Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 grudnia 1875. Ukończył studia z tytułem inżyniera mechanika. Był filistrem korporacji akademickiej „Welecja”.
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podpułkownika uzbrojenia ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1][2][3]. W 1923, 1924 był oficerem Okręgowego Zakładu Uzbrojenia II i w tym czasie był zastępcą kierownika Zbrojowni nr 2 w Warszawie, gen. bryg. Bolesława Siestrzeńcewicza[4][5]. W 1928 jako podpułkownik uzbrojenia był w kadrze oficerów artylerii, skierowany do Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych[6]. Później awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony w stan spoczynku.
Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Mechaników Polskich, pełnił funkcję sekretarza generalnego Towarzystwa Wojskowo-Technicznego.
Zmarł 28 kwietnia 1933[7][8][9]. Został pochowany 2 maja 1933 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B19-3-3)[10]. Miał dzieci[11].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1363.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1244.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 501.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1345, 1354.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1236.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 439.
- ↑ Eugeniusz Mirecki. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 118, s. 15, 30 kwietnia 1933.
- ↑ Eugeniusz Mirecki. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 119, s. 10, 1 maja 1933.
- ↑ Nekrologi w „Kuryerze Warszawskim” podały stopień pułkownik.
- ↑ Lista pochowanych. Eugeniusz Mirecki. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-05-20].
- ↑ Podziękowanie. „Kurier Warszawski”. Nr 121, s. 13, 3 maja 1933.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu organizacji przemysłu wojskowego”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.