Eurobusiness

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eurobiznes
Ilustracja
Plansza do gry Eurobusiness
Liczba graczy

od 2 do 5

Zalecenia wiekowe

14+

Czas przygotowania

ok. 3–10 minut

Czas gry

od 30 minut do kilku godzin (w zależności od liczby graczy)

Złożoność reguł

Średnia

Elementy strategii

Średnia

Wymagane umiejętności

elementy strategii, ekonomiczność, zdolność kalkulacji

Losowość

Średnia

Pudełko z grą Eurobusiness

Eurobusiness – polska gra planszowa wzorowana na Monopoly, produkowana od 1983 przez firmę Labo (obecnie Labo Market Sp. z o.o.).

Zasady gry[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem gracza jest zdobycie jak największego majątku poprzez kupowanie nieruchomości i zarabianiu na nich. W grze dużą rolę odgrywa losowość, ponieważ gracze rzucają na przemian dwiema sześciennymi kośćmi. Liczba wyrzuconych oczek decyduje o położeniu pionka w kolejnych kolejkach na czterdziestopolowej planszy. Oprócz pól z nieruchomościami w grze występują także: pola z niespodzianką (tzw. szansą), pole z więzieniem, pole z siecią wodociągową, pole z elektrownią atomową, pole z aresztem, a także dwa pola z tzw. stratą (karą pieniężną dla zawodnika, który na nich stanie). Zwycięża gracz, który w określonym czasie zdobędzie największy majątek.

W grze gracze mogą kupować nieruchomości z następujących państw (lista od najtańszych do najdroższych):

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Miasta w grze[edytuj | edytuj kod]

Inne obiekty w grze[edytuj | edytuj kod]

  • Start
  • Koleje: południowe, zachodnie, północne i wschodnie
  • Sieć wodociągowa
  • Elektrownia atomowa
  • Parking darmowy
  • 3 czerwone i 3 niebieskie szanse
  • Więzienie
  • Miejsce dla odwiedzających areszt
  • Parking strzeżony
  • Podatek od wzbogacenia

Początek gry[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rzucają na przemian 2 kostkami. Ten, kto wyrzuci największą liczbę oczek na kostkach, rozpoczyna grę.

Główne założenia gry[edytuj | edytuj kod]

  • Na początku gry wszyscy gracze otrzymują 3000 $.
  • Gracze rzucają kostkami na zmianę i poruszają się po kwadratowej planszy zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
  • Aby kupić nieruchomość, należy na niej stanąć i zapłacić cenę, widniejącą na polu lub wygrać licytacje (jeżeli gracz, który stanie na nieruchomości, nie dokona jej zakupu, zostaje ona wystawiona na licytację).
  • Licytacja zaczyna się od połowy zakupu ( np. Amsterdam kosztuje 480$ a połowa jego ceny zakupu to 240$ ).
  • Za każde przejście przez start gracz otrzymuje premię – 400 $.
  • Po kupieniu wszystkich nieruchomości w danym kolorze gracz może „budować” na nich domki i hotele (co zwiększa opłatę przeciwnika za postój na danym polu). Cena domków jest uzależniona od państwa – im „droższe” państwo, tym więcej kosztują domki, np. w Grecji i we Włoszech domek kosztuje 100 $, a w RFN i Austrii 400 $. Gracze mogą też handlować prawami własności między sobą.
  • Można kupić do 3 domków w trakcie jednego ruchu, w tym najwyżej jeden na konkretnej nieruchomości. Różnica w liczbie domków w różnych miastach w jednym państwie nie może być większa niż jeden.
  • Jeżeli jest się w posiadaniu wszystkich terenów w danym kraju i są one niezabudowane, to opłata jest podwójna.
  • Istnieje możliwość zaciągnięcia w banku pożyczki hipotecznej równej połowie wartości miasta. Przy jej spłacie dolicza się prowizję 10%.
  • W przypadku, gdy gracz wyrzuci jednakową liczbę oczek na dwóch kostkach (np. 4 i 4), ponawia swój rzut i dodaje liczbę oczek do poprzedniego wyniku. Jeżeli jednak gracz znowu wyrzuci tak zwany „dublet”, musi iść do więzienia.
  • Gracz będący w "więzieniu" traci prawo do kupna nieruchomości brania udział w licytacjach i pobierania czynszu za postój.
  • Gdy gracz traci wszystkie pieniądze i nie jest w stanie zapłacić opłat postojowych lub należności dla banku, przegrywa, a jego nieruchomości przejmuje bank. Jeśli znajdują się na nich domki lub hotele, bank usuwa je. „Puste” nieruchomości wystawia na licytacje tak, aby każdy z pozostałych graczy mógł je wylicytować na zasadzie „kto da więcej”.
  • Wygrywa ten gracz, który posiada najwięcej pieniędzy (wartość nieruchomości dolicza się do majątku). Majątki, domki i hotele liczy się połowę ich wartości. W przypadku, gdy inni gracze zbankrutują, wygrywa ten, który jako ostatni pozostał w grze.
  • W grze może brać udział od 2 do 5 graczy.

Plansza do gry[edytuj | edytuj kod]

Plansza do gry Eurobiznes
Darmowy parking BeneluxRotterdam
(440 $)
Szansa
(karta czerwona)
BeneluxBruksela
(440 $)
BeneluxAmsterdam
(480 $)
Koleje północne
(400 $)
SzwecjaMalmö
(520 $)
SzwecjaGöteborg
(520 $)
Sieć wodociągów
(300 $)
SzwecjaSztokholm
(560 $)
Idziesz do więzienia!
                 
AngliaLondyn
(400 $)
   Eurobiznes    RFNFrankfurt
(600 $)
AngliaGlasgow
(360 $)
      RFNKolonia
(600 $)
Szansa
(karta niebieska)
Szansa
(karta niebieska)
AngliaLiverpool
(360 $)
      RFNBonn
(640 $)
Koleje zachodnie
(400 $)
Koleje wschodnie
(400 $)
HiszpaniaMadryt
(320 $)
   Szansa
(karta czerwona)
HiszpaniaSewilla
(280 $)
      AustriaInnsbruck
(700 $)
Elektrownia atomowa
(300 $)
Podatek od wzbogacenia
(do zapłaty 200 $)
HiszpaniaBarcelona
(280 $)
      AustriaWiedeń
(800 $)
Więzienie /
Dla odwiedzających
      Szansa
(karta czerwona)
   Koleje południowe
(400 $)
Parking strzeżony (do zapłaty 400 $)    Szansa
(karta niebieska)
   ⇐ Start
Premia 400 $
WłochyRzym
(240 $)
WłochyMediolan
(200 $)
WłochyNeapol
(200 $)
GrecjaAteny
(120 $)
GrecjaSaloniki
(120 $)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Drukowana instrukcja do gry „Eurobiznes"

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]