Europejska Formuła 2 Sezon 1977

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1977 Mistrzostw Europejskiej Formuły 2
Inauguracja

6 marca

Zakończenie

30 października

Liczba wyścigów

13

Mistrzowie
Kierowcy

René Arnoux

Zespoły

Écurie Renault

Poprzedni sezonNastępny sezon

Europejska Formuła 2 Sezon 1977 – jedenasty sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 6 marca na torze Silverstone Circuit w Wielkiej Brytanii, a zakończył 30 października również na wyspach brytyjskich, na Donington Park. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Francuz René Arnoux. Wśród zespołów najlepsza okazała się francuska ekipa Écurie Renault, a wśród konstruktorów francuski Martini.

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Zwycięzca (konstruktorzy)
1 Wielka Brytania Silverstone Circuit 6 marca Francja Michel Leclère Belgia Patrick Nève Francja René Arnoux Francja Écurie Renault Francja Martini
2 Wielka Brytania Thruxton Circuit 11 kwietnia Brazylia Alex Ribeiro Wielka Brytania Brian Henton Wielka Brytania Brian Henton Netherton & Worth Boxer Cars Boxer
3 Hockenheimring 17 kwietnia Jochen Mass Stany Zjednoczone Eddie Cheever Jochen Mass Francja March Racing Francja March
4 Nürburgring 1 maja Włochy Riccardo Patrese Jochen Mass Jochen Mass Francja March Racing Francja March
5 Włochy ACI Vallelunga Circuit 15 maja Włochy Bruno Giacomelli Włochy Bruno Giacomelli Włochy Bruno Giacomelli Francja March Racing Francja March
6 Francja Circuit de Pau-Ville 30 maja Francja Patrick Tambay Francja Didier Pironi Francja René Arnoux Francja Écurie Renault Francja Martini
7 Włochy Mugello Circuit 19 czerwca Włochy Riccardo Patrese Włochy Alessandro Pesenti-Rossi Włochy Bruno Giacomelli Francja March Racing Francja March
8 Francja Rouen-Les-Essarts 26 czerwca Stany Zjednoczone Eddie Cheever Brazylia Ingo Hoffmann Stany Zjednoczone Eddie Cheever Wielka Brytania Project Four Racing Wielka Brytania Ralt
9 Francja Circuit Paul Armagnac 12 lipca Francja René Arnoux Włochy Riccardo Patrese Francja René Arnoux Francja Écurie Renault Francja Martini
10 Włochy Autodromo di Pergusa 24 lipca Finlandia Keke Rosberg Włochy Riccardo Patrese
Finlandia Keke Rosberg
Finlandia Keke Rosberg Stany Zjednoczone Opert Racing Wielka Brytania Chevron
11 Włochy Misano World Circuit 7 sierpnia Włochy Bruno Giacomelli Włochy Bruno Giacomelli
Francja René Arnoux
Włochy Lamberto Leoni Włochy Trivellato Racing Wielka Brytania Chevron
12 Portugalia Autódromo do Estoril 2 października Francja Didier Pironi Irlandia Derek Daly Francja Didier Pironi Francja Écurie Renault Francja Martini
13 Wielka Brytania Donington Park 30 października Włochy Bruno Giacomelli Włochy Bruno Giacomelli Włochy Bruno Giacomelli Francja March Racing Francja March

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 9 najlepszych wyników

P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik SIL
Wielka Brytania
THR
Wielka Brytania
HOC
NÜR
VAL
Włochy
PAU
Francja
MUG
Włochy
ROU
Francja
NOG
Francja
PER
Włochy
MIS
Włochy
PRT
Portugalia
DON
Wielka Brytania
Punkty
1 Francja René Arnoux Écurie Renault Martini Renault 1 NU 2 5 NU 1 16 NU 1 2 NU 2 6 52
2 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Project Four Racing Ralt BMW 7 2 NU 2 3 NU 17 1 5 NU 2 3 40
3 Francja Didier Pironi Écurie Renault Martini Renault NU NU NU 4 2 2 NU 3 NU 4 5 1 3 38
4 Włochy Bruno Giacomelli Team Euroracing March Hart NU NU NU 6 32
March Racing BMW 1 NU 1 NU 4 7 NU 14 1
5 Włochy Riccardo Patrese Trivellato Racing Chevron BMW 6 5 3 NU 8 3 2 2 2 NU NU 6 NU 32
6 Finlandia Keke Rosberg Opert Racing Chevron Hart NU NU 8 3 12 11 NU WD 13 1 4 2 25
7 Brazylia Ingo Hoffmann Project Four Racing Ralt BMW 4 NU NU 7 16 8 9 5 3 3 3 NU NU 18
8 Włochy Alberto Colombo Team Euroracing March Hart 6 18
BMW 5 4 11 5 4 3 6 6 NU NU 13 13
9 Włochy Alessandro Pesenti-Rossi Team Euroracing March Hart 4 13
BMW WD NU 17 4 NU 4 NU NU 11 4 WD
10 Wielka Brytania Brian Henton Netherton & Worth Boxer Cars Boxer Hart NW 1 5 9 WD 9 WD WD 12
Chevron Racing Chevron 7
11 Włochy Lamberto Leoni Scuderia Everest Ralt Ferrari WD NU NZ WD NU NZ NZ 7 9 9
Trivellato Racing Chevron 8 1 9
12 Wielka Brytania Ray Mallock prywatny Chevron Hart 2 NU 9 6
Chevron Racing 11 NW WD
Ardmore Racing Ford NZ
13 Szwajcaria Marc Surer Team Hohmann March BMW 9 7 NU WD 7 5 7 5
March Racing 4
14 Brazylia Alex Ribeiro March Racing March BMW 3 14 8 4
Hart WD WD WD
Opert Racing Chevron 7 NZ
15 Belgia Patrick Nève March Racing March BMW 3 4
16 Włochy Gaudenzio Mantova prywatny March BMW WD WD NW WD 10 5 14 NU 14 5 NU 4
17 Włochy Gianfranco Brancatelli Scuderia Everest Ralt Ferrari NW NW WD WD 13 12 8 4 NU NU NU NZ WD 3
18 Stany Zjednoczone Danny Sullivan Netherton & Worth Boxer Cars Boxer Hart 12 NZ 11 WD 9 11 5 2
Team Warsteiner Eurorace Toj BMW WD NZ WD
19 Irlandia Derek Daly Chevron Racing Chevron Hart 5 2
20 Argentyna Ricardo Zunino Team Euroracing March Hart 9 NU 14 1
March Racing 11 6 NU 10 NU NU NU NZ NU
21 Belgia Bernard de Dryver Team Gubelmann & Gerard March BMW 10 NU 9 NZ 6 11 NU WD NU NU 16 1
Hart NW NU
22 Włochy Luciano Pavesi prywatny Ralt Hart WD 6 19 WD NU 1
23 Włochy „Gianfranco” Scuderia Everest Ralt Ferrari WD NU 6 NU 1
prywatny Chevron Hart NU
BMW NU WD NZ WD
March WD
24 Austria Hans Royer Opert Racing Chevron Hart 6 1
prywatny March NU
25 Francja Patrick Bardinon Maublanc Racing March BMW 7 NU 1
Kierowcy niedopuszczeni do zdobywania punktów
Jochen Mass March Racing March BMW 1 1
Szwajcaria Clay Regazzoni Chevron Racing Chevron Hart NU 6
Francja Jacques Laffite Opert Racing Chevron Hart 7 10 WD NU
P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik SIL
Wielka Brytania
THR
Wielka Brytania
HOC
NÜR
VAL
Włochy
PAU
Francja
MUG
Włochy
ROU
Francja
NOG
Francja
PER
Włochy
MIS
Włochy
PRT
Portugalia
DON
Wielka Brytania
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja Écurie Renault 90
2 Wielka Brytania Project Four Racing 58
3 Włochy Trivellato Racing 41
4 Wielka Brytania March Racing 40
5 Włochy Team Euroracing 33
6 Stany Zjednoczone Opert Racing 26
7 Netherton & Worth Boxer Cars 14
8 Wielka Brytania Ray Mallock 6
9 Włochy Scuderia Everest 4
10 Włochy Gaudenzio Mantova 4
11 Wielka Brytania Chevron Racing 2
12 Team Hohmann 2
13 Stany Zjednoczone Team Gubelmann & Gerard 1
14 Włochy Luciano Pavesi 1
15 Francja Maublanc Racing 1

Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja Martini 90
2 Francja March 83
3 Wielka Brytania Chevron 75
4 Wielka Brytania Ralt 63
5 Boxer 14

Klasyfikacja dostawców silników[edytuj | edytuj kod]

P Dostawca Punkty
1 Niemcy BMW 164
2 Francja Renault 90
3 Wielka Brytania Hart 58
3 Włochy Ferrari 13

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]