Europejski Instytut Uniwersytecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Europejski Instytut Uniwersytecki
European University Institute
Godło
ilustracja
Data założenia

1976

Państwo

 Włochy

Adres

European University Institute
Badia Fiesolana
Via dei Roccettini 9
I-50014 San Domenico di Fiesole (FI)
Włochy
Florencja

Liczba studentów

140 rocznie

Rektor

Profesor Joseph Weiler

Położenie na mapie Florencji
Mapa konturowa Florencji, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Europejski Instytut Uniwersytecki”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Europejski Instytut Uniwersytecki”
Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Europejski Instytut Uniwersytecki”
Ziemia43°48′10,0008″N 11°16′58,0008″E/43,802778 11,282778
Strona internetowa

Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji (European University Institute – EUI, również Uniwersytet Unii Europejskiej[1]) jest organizacją międzynarodową, założoną na mocy specjalnej Konwencji[2] w 1972 roku przez kraje członkowskie Wspólnot Europejskich. Celem tej unikatowej jednostki naukowej jest kształcenie na poziomie doktoranckim i podoktoranckim oraz prowadzenie zaawansowanych badań naukowych w dziedzinach z zakresu humanistyki i nauk społecznych, które są szczególnie ważne dla rozwoju Europy. Jest to uczelnia wielojęzyczna, podstawowymi językami wykładowymi są angielski i francuski.

Instytut prowadzi badania w zakresie historii, prawa, ekonomii oraz nauk politycznych i społecznych. Kadra naukowa oraz studenci rekrutują się ze wszystkich krajów Unii Europejskiej oraz spoza niej.

W chwili obecnej[kiedy?] stronami Konwencji jest dwadzieścia państw członkowskich Unii Europejskiej[3], a od września 2013 roku jej prezydentem jest profesor Joseph H. H. Weiler, prawnik polskiego pochodzenia[4]. Kluczowe znaczenie EUI pokazuje fakt bardzo silnego zaangażowania w Instytut krajów będących poza Unią, takich jak Szwajcaria czy Rosja (oba te państwa fundują swoje katedry w Instytucie).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Idea założenia pierwszej placówki naukowo-dydaktycznej na poziomie europejskim powstała podczas konferencji w Messynie w 1955 roku, i nabrała kształtów w roku 1972, kiedy to – po serii długich negocjacji – kraje członkowskie WE podpisały umowę o powołaniu Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego, umiejscowionego we Florencji. EUI jest też siedzibą Historycznych Archiwów Unii Europejskiej.

Instytut jest również miejscem seminariów, debat, konferencji i wykładów, w których udział biorą osobistości z europejskiego świata polityki, jak i urzędnicy instytucji unijnych. Co roku EUI organizuje The State of the Union, gdzie Przewodniczący Komisji Europejskiej wygłasza przemówienie o "stanie Unii".

Polska w EUI[edytuj | edytuj kod]

Polska zaczęła współpracę z EUI w roku 2000, natomiast polscy absolwenci uzyskali możliwość odbywania tutaj studiów doktoranckich w 2005 r., z chwilą, gdy Sejm ratyfikował Konwencję ustanawiającą Europejski Instytut Uniwersytecki. Polska posiada 8 głosów w Wysokiej Radzie (High Council), która składa się z państw-stron Konwencji i jest organem zarządzającym Instytutem. Wkład Polski do budżetu EUI wynosi 2,14 procent[5]. Do tego trzeba doliczyć stypendia dla polskich doktorantów, które wynoszą 1250 euro miesięcznie, są przyznawane na okres czterech lat. W Instytucie działa Komitet Polski, który zrzesza Polaków tam studiujących. W grudniu 2013 Komitet przygotował 'Poradnik dla kandydatów'[6] którego celem jest pomoc polskim studentom w procesie aplikacji na studia doktoranckie.

Wśród polskich wykładowców Instytutu byli m.in. Wojciech Sadurski i Jan Zielonka.

Programy nauczania[edytuj | edytuj kod]

EUI składa się z czterech departamentów:

  • Nauk Politycznych i Społecznych,
  • Ekonomii,
  • Prawa oraz
  • Historii i Cywilizacji,

a doktorat w nich uzyskany należy do najbardziej cenionych w Europie. Ponadto, Instytut prowadzi roczne studia magisterskie LLM w zakresie prawa porównawczego, europejskiego i międzynarodowego. Departament Nauk Politycznych i Społecznych znalazł się na pierwszym miejscu w Europie i piątym miejscu na świecie, wedle rankingu przygotowanego przez profesora z London School of Economics[7].

Co roku o 160 miejsc dostępnych w programie studiów doktoranckich ubiega się około 1700 kandydatów, natomiast poziom akceptacji do Max Weber Programme wynosi około 3 procentów. Instytut gości wspólnotę ponad 1000 naukowców z 60 krajów – badania przekraczają tutaj nie tylko granice państwowe, lecz również te istniejące pomiędzy dziedzinami wiedzy. Pod tym względem jest to instytucja nawiązująca do najlepszych renesansowych tradycji Florencji[8].

Programy post-doktoranckie[edytuj | edytuj kod]

EUI prowadzi trzy programy post-doktoranckie (post-doctoral programs): Jean Monnet fellowships, Max Weber fellowships oraz the Fernand Braudel Senior fellowships. Programy te składają się na największe studia post-doktoranckie z zakresu nauk społecznych na świecie.

Kampus[edytuj | edytuj kod]

Kampus, usytuowany na zboczach z widokiem na Florencję, posiada wiele budynków o wartości historycznej. Główną siedzibą jest Badia Fiesolana mieszcząca również bibliotekę. Villa Salviati mieści Archiwa Historyczne Unii Europejskiej powierzone Instytutowi. W archiwach tych przechowywane i udostępniane są oryginalne dokumenty instytucji europejskich.

Przyznawane stopnie naukowe[edytuj | edytuj kod]

Absolwenci[edytuj | edytuj kod]

Byli doktoranci Instytutu są obecnie zatrudnieni głównie jako wykładowcy najbardziej znanych na świecie uniwersytetów lub jako urzędnicy instytucji europejskich lub innych znanych organizacji międzynarodowych. Inni pracują w administracji rządowej, w zawodach prawniczych i innych. Około 1/3 absolwentów pracuje w kraju innym niż kraj pochodzenia.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uniwersytety świata (2010), [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2014-08-18].
  2. Konwencja ustanawiająca Europejski Instytut Uniwersytecki. [dostęp 2014-10-07].
  3. Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji (EUI). [w:] nauka.gov.pl [on-line]. [dostęp 2014-10-24]. (pol.).
  4. PAP Nauka w Polsce: rof. Weiler prezydentem Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego”. [dostęp 2014-10-07].
  5. Artykuł 6 (7) oraz 19(1) Konwencji ustanawiającej Europejski Instytut Uniwersytecki (EUI). [dostęp 2014-10-07].
  6. Komitet Polski EUI: Poradnik dla kandydatów. [dostęp 2014-10-07].
  7. Simon Hix: 'A Global Ranking of Political Science Departments', Political Studies Review 2004, 2(3) 293-313. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-12)].
  8. Times Higher Education: “European University Institute’s renaissance thinking”. [dostęp 2014-10-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]