Ewa Komarowa
| Data śmierci | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Ewa Komarowa (ur. w Brociance, zm. 1 grudnia 1933 w Oszmianej) – uczestniczka powstania styczniowego, nauczycielka[1][2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była nauczycielką[2]. Pełniła rolę kurierki oddziału powstańczego pod dowództwem ks. Felicjana Łaszkiewicza. Opiekowała się rannymi powstańcami, ukrywała ich przed Rosjanami[2].
W 1930 została odznaczona Krzyżem Niepodległości[4]. Należała do Stowarzyszenia Weteranów Kresowych[1] w Wilnie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jolanta Załęczny, Weteranki Powstania Styczniowego wobec rzeczywistości odradzającej się Rzeczypospolitej, „Niepodległość i Pamięć”, 21 (3–4 (47–48)), 2014, s. 49–64.
- ↑ a b c Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe. Notatki biograficzne uczestników z oryginalnemi ilustracjami, Warszawa, 1932, s. 99–100 [dostęp 2023-03-21].
- ↑ [OSR] Cmentarze i pomniki walk o utrwalenie granic (1918-21r.) : Oszmiana (Ашмяны) [online], www.rowery.olsztyn.pl [dostęp 2023-03-24].
- ↑ Zarządzenia władz naczelnych, „Monitor Polski” (260), prawo.pl, 1930 [dostęp 2022-03-04].
- ↑ Jolanta Załęczny, Tradycje patriotyczne elementem kształtowania zbiorowej świadomości historycznej w II Rzeczypospolitej, Warszawa 2017.