Ewa Paradies

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Paradies
SS-Aufseherin
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1920
Lębork

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1946
Wysoka Góra

Przebieg służby
Lata służby

1944–1945

Formacja

Schutzstaffel

Stanowiska

członek załogi Stutthof

Ciało Ewy Paradies po egzekucji

Ewa Paradies (ur. 17 grudnia 1920 w Lęborku, zm. 4 lipca 1946 w Gdańsku[1]) – niemiecka nadzorczyni SS obozu koncentracyjnego Stutthof.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mieszkała w Lauenburgu (obecnie Lębork) ze swymi rodzicami przy ul. Neuendorferstrasse 100 (obecnie ul. Kossaka). Była ewangeliczką. Szkołę ukończyła w 1935, potem pracowała w Wuppertalu, Erfurcie (jako konduktorka w tramwajach) i w Lęborku. Nie była zamężna. Od sierpnia 1944 przechodziła przeszkolenie na SS-Aufseherin w obozie koncentracyjnym SK-III Stutthof. W październiku 1944 skierowano ją do podobozu Bromberg-Ost, a od stycznia 1945 z powrotem do SK-III Stutthof. W kwietniu 1945 pilnowała więźniów obozu podczas ich ewakuacji do podobozu Lauenburg (wielu z nich zabiła). W KZ Stutthof Ewa Paradies często polewała zimną wodą nagie kobiety, które musiały stać na śniegu. Pod koniec wojny uciekła, jednak została rozpoznana i zatrzymana przez polskich żołnierzy.

Stanęła przed sądem podczas pierwszego procesu załogi Stutthofu (od 25 kwietnia do 1 czerwca 1946). 31 maja 1946 została skazana na śmierć przez powieszenie. 4 lipca 1946 o godz. 17 została publicznie powieszona na Biskupiej Górce (niem: Bischofsberg) przy ul. Pohulanka 73[2], jako ostatnia z grupy skazanych. Wraz z nią stracone zostały m.in. Elisabeth Becker, Gerda Steinhoff, Wanda Klaff i Jenny-Wanda Barkmann[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W wielu publikacjach podawana jest błędna lokalizacja egzekucji – Biskupia Górka (Bischofsberg), dokładniejsze ustalenia w oparciu o zeznania świadków egzekucji wskazały jednak na Stolzenberg. (Marek Orski: „Zbrodniarze obozu koncentracyjnego Stuthoff...”, Przegląd więziennictwa polskiego, nr 46, 2005)
  2. 200 tys. gapiów oglądało egzekucję zbrodniarzy ze Stutthofu.
  3. Biskupia Gorka [online], geocities.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2008-01-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]