Ewaryst Jaskólski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewaryst Jaskólski
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1932
Murzynko

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 2007
Wrocław

doktor habilitowany nauk o kulturze fizycznej
Specjalność: teoria i praktyka sportów walki, teoria sportu
Alma Mater

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Doktorat

1963
AWF w Warszawie

Habilitacja

1987

Profesura

18 czerwca 1998

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Ewaryst Jaskólski (ur. 31 lipca 1932 w Murzynku, zm. 23 czerwca 2007 we Wrocławiu[1]) – polski fizjoterapeuta, nauczyciel akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1932 r. w Murzynku. Ukończył studia na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1954 r., a doktoryzował się w zakresie rehabilitacji w 1963 w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1987 otrzymał stopień doktora habilitowanego, a w 1998 r. przyznano mu tytuł profesora. Na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu sprawował m.in. obowiązki prorektora ds. nauki (1985–1988).

Prowadził badania nad sprawnością fizyczną młodzieży i studentów, modyfikacją procesu treningowego oraz poprawą rezultatów sportowych, charakterystyką ekspozycji siły kończyn człowieka oraz generacją sił mięśniowych. Autor 5 książek, 150 prac naukowych, 3 patentów i 2 ekspertyz. Promotor 11 przewodów doktorskich, recenzent 5 prac doktorskich oraz 5 habilitacyjnych.

Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (l. 1971, 1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1984) i Honorową Odznaką Polskiego Związku Judo (1964).

Zmarł w 2007 r.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. dane biograficzne na stronie Cmentarza Świętej Rodziny we Wrocławiu
  2. Tablica pamiątkowa - prof. Ewaryst Jaskólski [online], Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu [dostęp 2021-12-15] (pol.).