Ewokacja (prawo)

Ewokacja – uprawnienie monarchy do przekazania każdej sprawy innemu sądowi. Występowała m.in. we Francji a także Rzeszy Niemieckiej.

• w dawnym prawie niemieckim termin ten oznaczał prawo cesarza do rozstrzygania każdej sprawy sądowej, prowadzonej na terenie jego włości.
• w sądownictwie francuskim oznacza prawo do przeprowadzenia postępowania dowodowego przez sąd II instancji, który uchyla wyrok sądu I instancji.
• w dawnym prawie polskim - zobacz ewokacja na Wikiźródłach.

Zobacz też

• Ewokacja (okultyzm)

Bibliografia

• Dziadzio A., Powszechna historia prawa, Warszawa 2008.