Ezechiel Cercha
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki |
Ezechiel Cercha (ur. prawdopodobnie pomiędzy 1781 a 1783, zm. 8 stycznia 1828 w Warszawie) – malarz polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z asymilowanej włoskiej rodziny. Jego data urodzin nie jest znana, szacuję się ją na rok pomiędzy 1781 a 1783. W dzieciństwie mieszkał w Krakowie, gdzie jego rodzice kupili kamienicę przy ul. Floriańskiej 45. Tam również uczył się malarstwa, możliwe, że jego nauczycielem był Dominik Oesterreicher. W 1817 mieszkał już w Warszawie, gdzie 12 marca odbył się jego ślub, i gdzie 30 czerwca wstąpił do loży Świątynia Izis. Zmarł w Warszawie 8 stycznia 1828[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Ezechiel Cercha jest znany jako autor siedmiu miniatur (z czego pięć się zachowało), malowanych na cienkich płytkach z kości słoniowej, owalnych lub ośmiobocznych. Zawierały głównie portrety, w tym portret Stanisława Wodzickiego[1].