Przejdź do zawartości

Fabio Bollini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabio Bollini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 września 1983
Borgo Maggiore

Wzrost

183 cm

Pozycja

środkowy obrońca, boczny obrońca, defensywny pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2004 SP Cailungo
2004–2006 SP Tre Fiori
2006–2010 SS Murata[a]
2007–2008 Sporting NovaValmarecchia
2010–2013 SP La Fiorita 53 (9)
2013–2014 FC Domagnano 0 (0)
2014–2016 SS Folgore/Falciano 26 (3)
2016–2017 AC Libertas 0 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  San Marino U-19 3 (0)
2002–2004  San Marino U-21 6 (0)
2007–2013  San Marino 15 (0)
W sumie: 24 (0)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Fabio Bollini (ur. 19 września 1983 w Borgo Maggiore) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant San Marino w latach 2007–2013.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Bollini grę w piłkę nożną na poziomie seniorskim rozpoczął w połowie 2002 roku w SP Cailungo, gdzie grał przez dwa sezony. W latach 2004–2006 występował w SP Tre Fiori. Latem 2006 roku przeniósł się do SS Murata[1]. W sezonie 2006/07 zdobył z tym klubem mistrzostwo San Marino, krajowy puchar oraz superpuchar[1][2]. W lipcu 2007 roku zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z Tampere United (1:2, 0:2) w kwalifikacjach Ligi Mistrzów UEFA. W sezonie 2007/08 wywalczył z SS Murata krajowy dublet[3]. W trakcie rozgrywek, dzięki zezwalającym na to przepisom FSGC, grał jednocześnie we włoskim zespole Sporting NovaValmarecchia (Prima Categoria Emilia–Romagna)[4]. W 2008 i 2009 roku wygrał w barwach SS Murata Superpuchar San Marino[5][6].

W latach 2010-2013 Bollini występował w SP La Fiorita, z którą wywalczył dwukrotnie Puchar (2011/12, 2012/13) oraz Superpuchar San Marino (2012)[7]. W 2013 roku został nominowany do nagrody Pallone di Cristallo, przyznawanej najlepszemu piłkarzowi w San Marino[8]. Po odejściu z klubu na jeden rok zawiesił karierę sportową, będąc oficjalnie zarejestrowanym jako gracz FC Domagnano. Latem 2014 roku został graczem SS Folgore/Falciano. W sezonie 2014/15 wywalczył z tym klubem krajowy dublet[9][10]. W połowie 2015 roku otrzymał drugą w karierze nominację do nagrody Pallone di Cristallo[11]. W październiku tego samego roku zdobył Superpuchar San Marino po pokonaniu 2:0 SS Murata[9][12]. Latem 2016 roku opuścił klub i przez kolejny rok był graczem AC Libertas, jednak nie rozegrał w jego barwach żadnego oficjalnego spotkania. Po sezonie 2016/17 definitywnie zakończył karierę zawodniczą.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku zaliczył 3 spotkania w reprezentacji San Marino U-19, z którą wziął udział w turnieju kwalifikacyjnym do Mistrzostw Europy 2002, rozegranym we Francji. Jego debiut miał miejsce 10 listopada 2001 w przegranym 0:5 meczu przeciwko gospodarzom. W latach 2002–2004 rozegrał 6 meczów w kadrze U-21 podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2004 i 2006.

W sierpniu 2007 roku otrzymał od Giampaolo Mazzy pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji San Marino[13]. 22 sierpnia tegoż roku zadebiutował wraz z bratem Gianlucą w przegranym 0:1 domowym meczu z Cyprem w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2008[1][14]. Łącznie w latach 2007–2013 rozegrał w drużynie narodowej 15 spotkań, nie zdobył żadnej bramki. Wszystkie mecze zakończyły się porażkami San Marino.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwójkę dzieci. Jest bratem Gianluki Bolliniego[1][13]. Z wykształcenia jest elektrotechnikiem. Po ukończeniu edukacji pracował jako magazynier, sprzedawca, a także prowadził wraz z bratem firmę transportowo-przeprowadzkową[15]. Od 2013 roku pracuje w branży marketingu internetowego. W 2022 roku wraz z 12 innymi osobami został oskarżony o organizację piramidy finansowej polegającej na sprzedaży suplementów diety[16]. Guardia di Finanza zabezpieczyła wówczas na poczet kary pieniądze i nieruchomości o wartości 2 mln 170 tys. euro[16].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

SS Murata
SP La Fiorita
SS Folgore/Falciano

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Sfida tra fratelli. uefa.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  2. ↑ San Marino 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  3. ↑ San Marino 2007/08. rsssf.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  4. ↑ Prima Girone H: Al Novavalmarecchia il derby con il Secchiano. altarimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  5. ↑ San Marino Cups 2007/08. rsssf.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  6. ↑ San Marino Cups 2008/09. rsssf.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  7. ↑ Regina di Coppa è la SP La Fiorita. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  8. ↑ Calcio Estate 2013: I candidati ai premi. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  9. ↑ a b Storia. folgorecalcio.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  10. ↑ Folgore presente: Il pokerissimo vale la prima Coppa. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  11. ↑ Calcio Estate: Chi sarà il Pallone di Cristallo 2015?. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  12. ↑ È festa Folgore, sua anche la Supercoppa. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  13. ↑ a b Due fratelli per San Marino. uefa.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  14. ↑ San Marino vs Cyprus match report. eu-football.info. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  15. ↑ San Marino, il CT Mazza: "Orgogliosi della nostra indipendenza". repubblica.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  16. ↑ a b Vi Italia, scoperta rete di vendita piramidale con 12mila membri: sequestrati oltre 7 milioni di euro. corrieredibologna.corriere.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W sezonie 2007/08, będąc graczem SS Murata, występował jednocześnie w Sportingu NovaValmarecchia. Przepisy FSGC dopuszczały możliwość jednoczesnych występów zawodnika w innym klubie, niezrzeszonym w federacji

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabio_Bollini&oldid=72285893”