Faun
 |
Ten artykuł od 2023-03 wymaga uzupełnienia informacji. |
| bóg płodności, lasów górskich, opiekun pasterzy, nauczyciel uprawy roli | |
 Faun-lampa – dekoracja rzeźbiarska warszawskich Łazienek | |
| Występowanie |
mitologia italików |
|---|---|
| Teren kultu | |
| Nazwa święta | |
| Odpowiednik |
Pan (grecki) |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Żona | |
| Rodzeństwo | |
Faun (łac. Faunus) – staroitalski bóg płodności, bóg lasów górskich, opiekun pasterzy, darzący płodnością ich stada, nauczyciel uprawy roli. Często występujący w otoczeniu innych bóstw leśnych, utożsamiany z greckim Panem. Początkowo nie charakteryzował się żadnymi specjalnymi cechami, pod wpływami greckimi przyjął cechy Pana – kozie różki i kopytka.
Według rzymskiej mitologii był królem Latynów, synem Pikusa, wnukiem Saturna, bratem i mężem Fauny.
Odbierał kult w świętych gajach w Tyburze i na Awentynie w Rzymie.
W kulturze współczesnej[edytuj | edytuj kod]
Do związanych z nim najbardziej znanych utworów muzycznych należy poemat Stéphane’a Mallarmégo Popołudnie fauna (fr. L'après-midi d'un faune) (1876) oraz kompozycja Claude’a Debussy’ego Preludium do „Popołudnia fauna” (fr. Prélude à l'après-midi d'un faune) (1894).
Jego postać występuje także w utworach literackich (Opowieści z Narnii, Labirynt fauna).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Krawczuk, Mitologia starożytnej Italii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984, ISBN 83-221-0119-8
