Felicja Żurowska
 Felicja Żurowska(Poznań, ok. 1925) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz parafialny w Tyńcu |
| Odznaczenia | |
| |
Felicja Bronisława Janina Żurowska herbu Leliwa (ur. 27 grudnia 1896 w Podhajczykach, zm. 2 grudnia 1977 w Krakowie) – polska działaczka Centrali Akcji Katolickiej Młodzieży i redaktor pism młodzieżowych KSM w Poznaniu. Po II wojnie światowej pracownica Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej w Krakowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 27 grudnia 1896 r. w Podhajczykach jako najmłodsza z pięciorga dzieci[a] Stanisława (1840–1906) i Teresy Konopczanki (1858–1952)[1]. Ukończyła szkołę podstawową i średnią u Sióstr Niepokalanek w Jarosławiu. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił jej zdanie matury. Po wojnie ukończyła kurs ogrodniczy przy Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ). W wieku lat 50 zapisała się na Wydział Humanistyczny UJ, gdzie studiowała socjologię i oświatę dorosłych[b].
We wczesnych latach 20. XX w. przeniosła się do Poznania i zaangażowała do pracy w Zjednoczeniu Młodzieży Polskiej[c]. W tym okresie zetknęła się z wybitnymi działaczami młodzieżowymi i organizatorami; tj. ks. Walerian Adamski, ks. Leopold Biłko, ks. Andrzej Wronka, ks. Jan Czerniak, Władysław Oleksy, Jan Tokarski, Stanisław Sedlaczek.
Zjednoczenie wysłało ją na dalsze studia do Brukseli[d], gdzie poznała ruch Jeunesse Ouvrière Chrétienne (J.O.C.)) i ich metody pracy, które później propagowała w Polsce[e]. W Zjednoczeniu pracowała jako kierownik referatu wydawniczego i oświatowego. Redagowała pisma: „Kierownik”, „Przyjaciel Młodzieży”, „Młoda Polka”. Współredagowała czasopisma: „Scena Oświatowa”, współpracowała z „Biblioteką Teatralną” i pisała popularne sztuki teatralne (np. „Żołnierz”), współdziałała w wydawaniu „Biblioteki Wieczornicowej”. Inspirowana przez J.O.C. inicjowała opracowywanie i wydawanie „Kwadransów Ewangelickich”.
Jako kierownik referatu oświatowego propagowała „Kółka Wychowawcze” i metodę pogadanek ankietowych (zalecane przez J.O.C.). Wygłaszała referaty na temat pracy oświatowej i religijnej. W 1936 r. wydała książkę „Ewangelia w pracy społecznej”, gdzie przedstawiła wynik zebranych ankiet z całej Polski. Współpracowała przy przygotowaniu jednolitego programu szkoleniowego dla KZMM[f] i KZMŻ[g] i była współautorką podręcznika wyszkolenia „Pierwsza Książka K.Z.M.”. Współpracowała z wyższą prywatną katolicką szkołą społeczną ks. Edwarda Kozłowskiego[2] w Poznaniu, gdzie prowadziła wykłady i ćwiczenia[3].
II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
Podczas okupacji pracowała jako pracownica fizyczna w niemieckim przedsiębiorstwie przetwórstwa owocowego w Poznaniu. Dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego została przeniesiona do pracy w bibliotece przedsiębiorstwa[3].
Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]
Po wojnie przyjechała do Krakowa i rozpoczęła pracę w ówczesnym Caritasie współredagując wydawany przez organizację miesięcznik. W 1947 r. przeszła do pracy w nowo założonej[h] krakowskiej organizacji dla kobiet Żywy Różaniec Dziewcząt. Wydała zbiór „kwadransów ewangelicznych” pt. „Dał im moc...”. W latach 1953–1956 pracowała w Wydziale Duszpasterstwa Kurii Krakowskiej jako maszynistka. Poznała wtedy ks. Karola Wojtyłę, z którym nawiązała bliską współpracę, np. organizowała mu materiały do książki „Miłość i odpowiedzialność”. Po odwilży w 1956 r. znów się uaktywniła, np. organizowała rekolekcje zamknięte dla kościelnych i organistów, czytała prasę polską i zagraniczną przygotowując z niej wyciągi dla celów kaznodziejskich. Pisała także artykuły do Tygodnika Powszechnego, Przewodnika Katolickiego i Gościa Niedzielnego.
Zmarła 2 grudnia 1977 r. Jedenastu księży pod przewodnictwem ks. kardynała Karola Wojtyły z uczestnictwem konwentu benedyktynów, koncelebrowało mszę świętą pogrzebową w kościele w Tyńcu[3]. Została pochowana w grobie rodzinnym na pobliskim cmentarzu parafialnym[3].
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Inicjowała wśród znajomych składki dla chorych i potrzebujących osób oraz zbiórki dla głodnych dzieci w Trzecim Świecie.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Nie wyszła za mąż. Miała czworo rodzeństwa: Romana (1886–1943), Adama (1888–1967), Agnieszka Jadwiga (1890 - zm. jako dziecko) i Józefa (1892–1936).
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Pro Ecclesia et Pontifice przyznany przez Pawła VI.
Publikacje[4][edytuj | edytuj kod]
- Niebezpieczna sklepikarka: Komedja w 1 akcie, Teatr dla Młodzieży Żeńskiej (tom 3), 1921 r.
- Złoty strumień: Fragment z życia, Teatr dla Młodzieży Żeńskiej (tom 9), 1923 r.
- Orlęta: Sztuka w 3 aktach, Teatr dla Młodzieży Męskiej (tom 6), 1923 r.
- Konstytucja 3 Maja, Biblioteka Wieczornicowa (tom 1), 1924 r.
- Głos ziemi: Obrazek z życia, Teatr dla Młodzieży Żeńskiej (tom 11), 1924 r.
- Lokatorzy: Krotochwila w 1 akcie, Teatr dla Młodzieży Męskiej (tom 14), 1924 r.
- Święto narodowe, Biblioteka Wieczornicowa (tom 6), 1925 r.
- Monologi (antologia), współautorzy: Brzeska Wanda (pseud. Pałucki Jan, Topór Zbigniew lub Eminus), Wolniewiczówna Czesława, Biblioteka Wieczornicowa (tom 8), 1925 r.
- Gdzie jesteś Panie?, Dramat religijny w 6-ciu odsłonach, Teatr dla Młodzieży Żeńskiej (tom 16), 1925 r.
- Żołnierz: Obrazek dramatyczny w 2 odsłonach, Teatr dla Młodzieży Męskiej (tom 16), 1925 r.
- Chrystus-Król, Biblioteka Wieczornicowa (tom 17), 1926 r.
- Św. Stanisław Kostka, Biblioteka Wieczornicowa (tom 18), 1926 r.
- Razem młodzi, Biblioteka Wieczornicowa (tom 26), 1927 r.
- Perły najświętszej Panienki: Obrazek sceniczny w 1. akcie, Teatr dla Młodzieży Żeńskiej (tom 26), 1927 r.
- Śladem Marji, Biblioteka Wieczornicowa (tom 28), 1928 r.
- Królewicz umiera: Sztuka w 5-ciu aktach z życia św. Kazimierza Jagiellończyka, Teatr dla Młodzieży Męskiej (tom 34), 1929 r.
- Bóg Panem naszym, Biblioteka Wieczornicowa (tom 34), 1933 r.
- Tajemnica Odkupienia, Biblioteka Wieczornicowa (tom 36), 1933 r.
- Rocznica założenia KSM, Biblioteka Wieczornicowa (tom 40), 1935 r.
- Chrystus króluje! Biblioteka Wieczornicowa (tom 42), 1935 r.
- Ewangelia w pracy społecznej, S.A. Ostoja, 1936 r., s. 219.
- Dał im moc...: 50 rozmyślań ewangelicznych dla dziewcząt, Księgarnia Krakowska, 1947 r., s. 214.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Starsza siostra Agnieszka zmarła w wieku dziecięcym; trzech braci dożyło dorosłego wieku
- ↑ Z powodu braku matury nie mogła zdawać egzaminów ani zakończyć studiów egzaminem magisterskim. Jednak przygotowywała się systematycznie do wszystkich egzaminów, uczestniczyła w ćwiczeniach i seminariach oraz pisała prace seminaryjne
- ↑ W 1933 r. Zjednoczenie przekształciło się w dwa odrębne związki: Katolicki Związek Młodzieży Męskiej (KZMM) i Katolicki Związek Młodzieży Żeńskiej (KZMŻ)
- ↑ Podczas tego pobytu odwiedziła też Paryż i Rzym
- ↑ Założycielem J.O.C. był młody ks. Josef-Leon Cardijn, późniejszy kardynał
- ↑ Katolicki Związek Młodzieży Męskiej
- ↑ Katolicki Związek Młodzieży Żeńskiej
- ↑ Pomysł Jana Tyranowskiego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Kotyza, Felicja Żurowska (1896–1977), Tygodnik Powszechny nr 10/78, Kraków, 5 marca 1978 r.
- Stanisław Adam Leliwa Żurowski, Wspomnienia z lat minionych, 1888–1967, ZNiO, dział rękopisów, Pol. 1967–1969. K. II, 316. Mf BN.
- Ks. Józef Majka, Katolicka Nauka Społeczna Studium historyczno-doktrynalne, Rzym–Lublin 1987, s. 239.
- Leliwici Żurowscy. Z dziejów rodu od XI do XXI wieku, pod redakcją Barbary z Żurowskich Adamieckiej, Warszawa 2008 r.
- Andrzej Włodarek, Klementyna Żurowska [w:] Z Leszczkowa w świat, Kraków 2014.