Felicjan Szopski

Felicjan Szopski
	; Felicjan Szopski (1934)
Data i miejsce urodzenia	5 czerwca 1865 ; Krzeszowice
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	28 września 1939 ; Warszawa
Przyczyna śmierci	atak serca
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pianista, pedagog, krytyk muzyczny
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Felicjan Szopski (ur. 5 czerwca 1865 w Krzeszowicach, zm. 28 września 1939 w Warszawie)^[1] – polski kompozytor, pianista, pedagog i krytyk muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Ludwika Samuela (zm. 1888) i Wiktorii z Karnkowskich (1824–1912)^[2].

Muzyki uczył się u Władysława Żeleńskiego w Krakowie (autor monografii o nim, wyd. 1928), Zygmunta Noskowskiego w Warszawie, Heinricha Urbana w Berlinie i Hugo Riemanna w Lipsku. Profesor wyższych uczelni muzycznych w Warszawie i Krakowie (wśród uczniów m.in. Kazimierz Sikorski, Bolesław Woytowicz).

Autor utworów fortepianowych (Bagatelles), pieśni na głos i fortepian, utworów chóralnych (m.in. popularnego hasła Krakowskiego Chóru Akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego - Leć, pieśni, w dal), Preludium Symfonicznego, trzyaktowej opery Lilie (libretto wspólnie z Henrykiem Zbierzchowskim na kanwie ballad Adama Mickiewicza, wystawionej w Warszawie w 1916)^[3], opery Eros i Psyche według dramatu Jerzego Żuławskiego (1915, partytura zaginęła) i opracowań pieśni ludowych z ziemi krakowskiej.

Pracownik administracji państwowej (1918–1929), kierownik Wydziału Muzyki w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919^[4], kierownik działu estetycznego w „Kwartalniku Muzycznym”, w 1925 naczelnik wydziału w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego^[5]. W 1934 otrzymał nagrodę muzyczną m. st. Warszawy^[6].

Zmarł na atak serca w dniu kapitulacji Warszawy 28 września 1939^[7]. Jest pochowany na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera W-2-12)^[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 875.
↑ Felicjan Szopski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2023-04-06].
↑ Lilie. opera w 3 aktach, [w:] Lesław Jaworski, Przewodnik operowy, Lwów 1921, s. 223–224.
↑ Dariusz Marciniec, Ministerstwo Sztuki i Kultury Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1922, [w:] Rocznik Łódzki, T. 63 (2015), s. 95.
↑ ^a ^b M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za wybitne zasługi na polu sztuki”.
↑ Nagrody konkursowe m. st. Warszawy w r. 1934. „Świat Zasłużonych”. Nr 2, s. 8, 1934. Warszawa. [dostęp 2020-12-08].
↑ Kronika żałobna. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 266, s. 4, 6 października 1939.
↑ śp. Felicjan Szopski

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mieczysława Hanuszewska, 1000 kompozytorów, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, wyd. IV, 1974.
Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
witryna Operone.de

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Utwory Felicjana Szopskiego w bibliotece Polona

[CITEREFChodkowski1995875-1] Chodkowski 1995 ↓, s. 875.

[2] Felicjan Szopski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2023-04-06].

[3] Lilie. opera w 3 aktach, [w:] Lesław Jaworski, Przewodnik operowy, Lwów 1921, s. 223–224.

[4] Dariusz Marciniec, Ministerstwo Sztuki i Kultury Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1922, [w:] Rocznik Łódzki, T. 63 (2015), s. 95.

[:0-5] M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za wybitne zasługi na polu sztuki”.

[6] Nagrody konkursowe m. st. Warszawy w r. 1934. „Świat Zasłużonych”. Nr 2, s. 8, 1934. Warszawa. [dostęp 2020-12-08].

[7] Kronika żałobna. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 266, s. 4, 6 października 1939.

[8] śp. Felicjan Szopski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]