Feliks Brodowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Feliks Brodowski herbu Łada (ur. 9 maja 1864 w Lublinie, zm. 18 marca 1934 w Warszawie) – pisarz, krytyk literacki, publicysta i nowelista okresu Młodej Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Matka, Teofila (z domu Konwicka), zajmowała się literaturą, ojciec Edward był urzędnikiem w sądownictwie, a później piastował funkcję rejenta w Lublinie. Ojciec wcześnie osierocił przyszłego pisarza – zmarł w 1869 roku. Brodowski w 1875 roku został przyjęty do drugiej klasy gimnazjum w Lublinie. Nie czuł się tam dobrze, na co wpływ miała zrusyfikowana szkoła. Brodowski często wagarował. Następnie został przeniesiony do Szkoły Realnej w Równem, którą ukończył w 1883 roku. Po dwóch latach przerwy w nauce, w 1895 roku rozpoczął naukę w Instytucie Gospodarowanie Wiejskiego w Puławach; edukację zakończył całkowicie dwa lata później.
W 1886 roku w „Gazecie Lubelskiej” wydrukował swój pierwszy utwór pt. Niu. W roku 1889 rozpoczął współpracę z „Prawdą” Aleksandra Świętochowskiego, którą zakończył dwa lata później. Zaczął wtedy prowadzić życie wśród marginesu społecznego. Ten okres trwał do roku 1896, kiedy to pisarz otrzymał posadę w Komisji Włościańskiej w Warszawie, gdzie pracował do roku 1900. Od 1905 pracował w Komisji Włościńskiej w Łomży, aż do emerytury, na którą przeszedł w 1914 roku. Lata 1900–1905 to również okres współpracy z „Ogniwem” (Stanisława Stempowskiego).
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 6-2-25)[1].
Twórczość literacka Brodowskiego podejmowała tematy znane pisarzowi z doświadczenia; z naturalistyczną dokładnością opisywała środowiska ludzi bezdomnych, prostytutek, alkoholików, przestępców i ludzi wyrzuconych na bruk.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
- Chwile[2] (1903)
- Liote[3] (1905)
- Drzewa[4] (1905)
- Respha. Opowieści[5] (1920)
- Dom cedrowy[6] (1922)
- Mariem[7] (1928)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER BRODOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-01].
- ↑ Feliks Brodowski, Liote. Nowele [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Feliks Brodowski, Chwile. Fantazye, nowele, obrazy natury [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Feliks Brodowski, Drzewa. Nowele i myśli [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Feliks Brodowski, Respha. Opowieści [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Feliks Brodowski, Dom cedrowy. Książka myśli, przypomnień i opowieści [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Feliks Brodowski, Mariem, wyd. 1928 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Feliks Brodowski: Po co dzień się budzi. Opowiadania. wybór i wstęp J. Okopień. Warszawa: 1957.
- Feliks Brodowski: Wspomnienia. Warszawa: 1929.
- L. Krzywicki: Polski Słownik Biograficzny. T. 2. Kraków: 1936.
- S. Stempowski: Pamiętniki. Wrocław: 1953.
- J. Okopień: Obraz Literatury Polskiej XIX i XX wieku. T. 3. Kraków: 1973, seria: Seria V: Literatura Młodej Polski.
- „Nowiny Codzienne”. 78/1934, 19 marca 1934.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Utwory Feliksa Brodowskiego w serwisie Polona