Feliks Miszczak

Feliks Miszczak
	starszy przodownik Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1896 ; Zalesie
Data i miejsce śmierci	1940 ; Kalinin
	Przebieg służby
Formacja	Wojsko Polskie; Policja Państwowa
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	;

Feliks Miszczak vel Miszczuk^[1] (ur. 15 stycznia 1896 w Zalesiu^[2], zm. 20 kwietnia 1940 w Kalininie^[3]) – podoficer Wojska Polskiego, starszy przodownik Policji Państwowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Feliks Miszczak był jedynym dzieckiem Michała i Marianny z Sacharczuków oraz ojcem Krystyny Brydowskiej^[2]. W 1915 roku został powołany do wojska rosyjskiego^[2]. Służbę zakończył 21 kwietnia 1917 roku^[2]. Od 26 sierpnia 1917 roku do 1 lipca 1918 roku służył w I Korpusie Polskim^[1]. 18 lutego 1919 roku wstąpił do lubelskiej Żandarmerii Krajowej^[1]. Brał udział w bitwie warszawskiej w 1920 roku^[1]^[2]. Od 20 listopada 1920 roku do 11 marca 1922 roku pełnił służbę w 9 dywizjonie żandarmerii^[1]^[2].

Od 1 kwietnia 1922 roku był funkcjonariuszem Policji Państwowej^[1]. Służył w województwie poleskim, w powiecie kobryńskim, na Posterunku Kolejowym w Brześciu nad Bugiem^[2]. Pełnił funkcję komendanta posterunku w Tomaszówce, a następnie, do 1939 roku pełnił funkcję komendanta posterunku w Szereszowie (powiat prużański)^[2]^[1].

W 1925 roku został mianowany na stopień starszego przodownika^[1]^[2]. Brał udział w budowie Kopca Piłsudskiego w Krakowie^[2]. We wrześniu 1939 roku został schwytany i wzięty do niewoli przez wojska radzieckie, a następnie zamordowany przez NKWD 20 kwietnia 1940 w Kalininie.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem nr 112-52-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[4].

W 2009 posadzono jego dąb pamięci przy Zespole Szkół Transportowo‑Komunikacyjnych im. Tadeusza Kościuszki w Lublinie^[2].

Feliksowi Miszczakowi został poświęcony jeden z odcinków filmowego cyklu dokumentalnego pt. Epitafia katyńskie (2010)^[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medal Niepodległości – 27 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[6]
Brązowy Krzyż Zasługi^[1]^[2]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]^[2]
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[1]^[2]
Odznaka Honorowa „Orlęta”^[1]
Odznaka Honorowa I Korpusu^[1]
Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)^[7]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom II, Warszawa 2006, str. 587. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].. ISBN 83-89474-06-9
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Paweł Ostaszewski. Łzy Krystyny. „Policja 997”. 11 (56)/2009. s. 28.
↑ Paweł Ostaszewski. Łzy Krystyny. „Policja 997”. 11 (56)/2009. s. 29.
↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
↑ Epitafia Katyńskie – Karol Walter. youtube.com. [dostęp 2015-09-19].
↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323, jako Feliks Miszczuk.
↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Paweł Ostaszewski, Łzy Krystyny, Policja 997, numer 56, listopad 2009 r.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom II, Warszawa 2006, str. 587. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].. ISBN 83-89474-06-9

[księga-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom II, Warszawa 2006, str. 587. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].. ISBN 83-89474-06-9

[łzy-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Paweł Ostaszewski. Łzy Krystyny. „Policja 997”. 11 (56)/2009. s. 28.

[łzy29-3] Paweł Ostaszewski. Łzy Krystyny. „Policja 997”. 11 (56)/2009. s. 29.

[awanse-4] Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.

[5] Epitafia Katyńskie – Karol Walter. youtube.com. [dostęp 2015-09-19].

[6] M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323, jako Feliks Miszczuk.

[7] Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]