Feliks Skubiszewski
Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk medycznych | |
Alma Mater |
Wydział Lekarski Uniwersytetu Moskiewskiego |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura |
1948 |
Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Lublinie – 1975 | |
Nauczyciel akademicki | |
Prorektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1947–1948 |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1950–1954 |
Następca |
Józef Tynecki |
Odznaczenia | |
Feliks Skubiszewski (ur. 15 maja 1895 w Czemiernikach, zm. 17 maja 1981 w Lublinie) – polski chirurg, pierwszy rektor i patron Akademii Medycznej w Lublinie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Świadectwo dojrzałości uzyskał w czerwcu 1914 w Lublinie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1919 uzyskał dyplom lekarski, który nostryfikował na Uniwersytecie Warszawskim. W 1920 rozpoczął pracę zawodową I Klinice Chirurgii Operacyjnej Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez Leona Kryńskiego. W 1920 został młodszym ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Czerwonego Krzyża nr 3 w Warszawie oraz lekarzem w Stacji Opieki Społecznej oraz żłobku dla dzieci. W 1921 był demonstratorem w Katedrze Anatomii Topograficznej i Chirurgii Operacyjnej – pracownikiem Katedry Anatomii Patologicznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1922 starszym asystent w Katedrze Anatomii Opisowej Państwowego Instytutu Dentystycznego w Warszawie, a 1921–1924 starszym asystentem Kliniki Chorób Nerwowych Uniwersytetu Warszawskiego. 18 października 1924 otrzymał dyplom doktorski roku z rąk rektora Uniwersytetu Warszawskiego Franciszka Krzyształowicza. W 1925 otrzymał propozycję pracy od Antoniego Jurasza. Przeniósł się do Poznania i rozpoczął pracę, jako starszy asystent, w tamtejszej Klinice Chirurgii Uniwersytetu Poznańskiego. 7 lipca 1931 otrzymał habilitację, został docentem chirurgii Wydziału Lekarskiego. W 1939 został wysiedlony z Poznania i do końca 1939 pracował w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Następne lata wojny przepracował w puławskim szpitalu jako chirurg. 1 listopada 1944 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Katedry Chirurgii Wydziału Lekarskiego. Między 1944 a 1945 był chirurgiem Departamentu Służby Zdrowia jako główny chirurg w 64 Szpitalu Ewakuacyjnym oraz kierownik Oddziału Chirurgicznego Szpitala Okręgowego nr 2 w Lublinie. 23 października 1944 powołano do życia UMCS, a w jego ramach II Klinikę Chirurgiczną, której został kierownikiem. W latach 1945–1946 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego UMCS. W latach 1947–1948 był prorektorem UMCS. 24 sierpnia 1948 został mianowany profesorem zwyczajnym. 30 września 1965 przeszedł na emeryturę[1].
Odznaczony był Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Feliks Skubiszewski był synem Marcina i Józefy (z domu Kozak), miał dwie siostry – Janinę i Cecylię – oraz brata Ludwika. Pochowany w Czemiernikach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Robert Mazurek , Prof. dr med. Feliks Skubiszewski (1895–1981) [online], kochamradzyn.pl, 19 stycznia 2020 [dostęp 2021-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-16] .
- Absolwenci Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Polacy wysiedleni z Wielkopolski 1939–1941
- Polscy chirurdzy
- Prorektorzy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Rektorzy Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1981