Feliks Stola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Stola
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1920
Mazanów, województwo lubelskie

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

od 1941 do kwietnia 1948

Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie,
Armia Ludowa

Jednostki

3 kompania „Straży Chłopskiej” 1 brygady AL im. Ziemi Lubelskiej, 5 kompania 1 brygady AL im. Ziemi Lubelskiej, 22 komenda WOP

Stanowiska

Zastępca dowódcy 22 komendy WOP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Partyzancki Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal „Za udział w walkach o Berlin”
Odznaka Grunwaldzka

Feliks Stola (ur. 30 sierpnia 1920 w Mazanowie w województwie lubelskim, zm. ?) – porucznik Wojsk Ochrony Pogranicza, partyzant BCh i AL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Stoli i Franciszki z domu Łuba. Przed II wojną światową ukończył pięcioletnie Technikum Rolnicze i trzy lata Wyższej Szkoły Rolniczej. Był członkiem ZMW „Wici”.

W 1941 wstąpił do BCh. Początkowo zajmował się kolportażem prasy podziemnej, przewożeniem oraz przechowywaniem zdobytej broni i materiałów wybuchowych. Od 1943 był członkiem oddziału Józefa Pacyny ps. „Chrzestny”, brał udział w walkach pod Chodlem i Józefowem nad Wisłą. Od 1944 walczył w szeregach Armii Ludowej, najpierw w 3 kompanii „Straży Chłopskiej” porucznikaLipy”, następnie w 5 kompanii 1 Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej. Brał udział m.in. w walkach o Porytowe Wzgórze. W tym czasie został również członkiem PPR.

Po wyzwoleniu Lubelszczyzny w lipcu 1944 wstąpił do 9 pułku piechoty 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta, w którego szeregach walczył pod Puławami i Warszawą.[1]

Od lipca do października 1945 uczęszczał na kurs w Centralnej Szkole Oficerów Polityczno-Wychowawczych Wojska Polskiego (od 1946 Oficerska Szkoła Polityczna), który ukończył z wynikiem dobrym. Po wojnie został skierowany do 5 oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza w Olsztynie, następnie został zastępcą dowódcy 22 komendy WOP w Braniewie.[2]

Służbę wojskową zakończył w kwietniu 1948 w stopniu porucznika.

Po zakończeniu służby wojskowej mieszkał w Krotoszynie. Był członkiem PZPR i ZBoWiD.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na Strażnicy, [w:] Za Wolność i Lud, nr 17, 26 kwietnia 1980 r., s.19
  2. Ibidem