Felks Szuniewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Szuniewicz
Data urodzenia

około 1800

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1875
Poitiers

Zawód, zajęcie

drukarz

Rodzice

Wawrzyniec
Antonina z Jarockich

Małżeństwo

Francoise Jourde

Dzieci

Wiktor Maksymilian

Feliks Szuniewicz,
własnoręczny podpis (1821)

Feliks Szuniewicz, we francuskich publikacjach wymieniany także pod nazwiskiem Szuniewiez i Suniewicz (ur. około 1800 roku, zm. 11 lutego 1875 w Poitiers)[1], powstaniec listopadowy, członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego we Francji, wydawca (drukarz) Gazety Rewolucyjnej i „Demokraty Polskiego”.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do warszawskiej Szkoły Wydziałowej. W 1815 roku był uczniem oddziału pierwszego klasy elementarnej, a w kolejnym - oddziału drugiego tejże klasy. Dwukrotnie otrzymał pochwałę publiczną za bardzo dobre wyniki w nauce[2][3]. Wyuczył się zawodu drukarza. W czasie powstania listopadowego był podoficerem Gwardii Narodowej[4][5], a także wydawcą (wzgl. redaktorem) „Gazety Rewolucyjnej”[6][7][8]. Po upadku powstania wyemigrował do Francji[9]. Jego majątek pozostawiony w Warszawie został skonfiskowany[10]. Od 1833 roku należał do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego („Feliks Szuniewicz, właściciel – Rochechouart, Haute-Vienne, 8 sierpnia 1834”)[11][12][13]. Wszedł do grupy drukarzy, zecerów i introligatorów wydających m.in. czasopismo „Demokrata Polski” – organ Towarzystwa Demokratycznego wychodzący w Paryżu i Poitiers w latach 1837–1849[14][15][16]. Mieszkał w gminie Poitiers (departament Vienne)[17][9]. W dniu 27 lutego 1845 roku wygłosił przemówienie na zebraniu tamtejszego oddziału Zjednoczenia Emigracji Polskiej[18]. W 1846 roku podpisał „Oświadczenie Emigracji Polskiej”[19], zaś w 1866 roku deklarację „Do Wychodźstwa Polskiego…”[20].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Feliks Szuniewicz był synem Wawrzyńca i Antoniny z Jarockich. Według francuskich publikacji przyszedł na świat w Warszawie. Jego młodszą siostrą była Anna, która zmarła w Warszawie w 1826 roku. Zgon zgłosił jej rodzony brat Feliks, który był już wówczas drukarzem. Miał 25 lat[21]. Ożenił się z Francoise Jourde. Ślub odbył się 1 marca 1854 w Poitiers. Przeżyli wspólnie ponad dwadzieścia lat[1]. Ich synem był Wiktor Maksymilian, absolwent Szkoły Narodowej Polskiej w Paryżu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Akta metrykalne opublikowane na francuskim portalu genealogicznym. La généalogie: Etat-civil, faire son arbre généalogique .... [dostęp 2017-12-01]. (fr.).
  2. ↑ "Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y Zagranicznego", Warszawa 1815, nr 62, s. 1203.
  3. ↑ „Gazeta Warszawska”,. Warszawa 1816, nr 66, s. 1510.. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  4. ↑ „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”,. Warszawa 1832, nr 56 (15 października), s. 1380. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  5. ↑ R. Bielecki, Zarys rozproszenia wielkiej emigracji we Francji, 1831-1837: materiały z archiwów francuskich, Łódź 1986, s. 362.
  6. ↑ „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”,. Warszawa 1832, nr 59 (5 listopada), s. 1482. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  7. ↑ Lista imienna osób mających udział w rewolucyi, niekorzystających z udzielonej amnestyi i wyszłych za granicę,. Warszawa 1835, s. 7, poz. 1750. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  8. ↑ "Dziennik praw Królestwa Polskiego". Warszawa 1835/36, T. 17, nr 61-63, s. 209, poz. 1750. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  9. ↑ a b Zjednoczenie Emigracji Polskiej (1866-1870): Lewica na emigracji, Wrocław 1972, s. 367.
  10. ↑ Józef Bem, La Pologne dans ses anciennes limites, le Duché de Moscou en 1473 et l'empire des Russies actuel. Paris 1837, s. 510. [dostęp 2019-05-07]. (fr.).
  11. ↑ Manifest Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Poitiers 1836, s. 27. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  12. ↑ L. Gucki, Akt z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu wyobrazicielowi systemu polskiéj arystokracyi, Poitiers 1839, s. 23.
  13. ↑ Okólniki Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Poitiers 1838-1840, okólnik 11, s. 202.. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  14. ↑ Roczniki biblioteczne: organ Naukowy Bibliotek Szkół Wyższych, Wydania 1-2, Warszawa 1963, s. 127.
  15. ↑ S. Kalembka, Towarzystwo Demokratyczne Polskie w latach 1832-1846, Poznań-Toruń 1966, s. 172.
  16. ↑ Słownik pracowników książki polskiej, red. I.Treichel, Warszawa 1972, s. 842.
  17. ↑ „Dziennik Narodowy” T 4, 1845, nr 203, s. 4.
  18. ↑ H. Grajewski, Aleksander Napoleon Dybowski i jego projekt konstytucji dla Polski z 1848 roku, Wrocław 1959, s. 59.
  19. ↑ J. Lelewel, Déclaration de l'émigration polonaise. Bruxelles 1846.. [dostęp 2019-05-07]. (fr.).
  20. ↑ Do Wychodztwa Polskiego. ,. [Inc.:] Komitet Reprezentacyjny na mocy ostatniego głosowania, posiadając już w łonie swojem czterech członków absolutną większością wybranych [...], Paryż 1866.. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  21. ↑ Akta Stanu Cywilnego parafii pw. Nawiedzenia NMP w Warszawie, księga zmarłych. poz. 884/1826. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Felks_Szuniewicz&oldid=73153251”