Fenazepam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fenazepam
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C15H10BrClN2O

Masa molowa

349,61 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

51753-57-2

PubChem

40113

Fenazepam (łac. phenazepamum) – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin. Wykazuje działanie zbliżone do diazepamu, stosowany jest w krótkotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych oraz jako lek przeciwpadaczkowy[1]. W niektórych państwach odnotowuje się również pozamedyczne użycie fenazepamu jako substancji psychoaktywnej[2].

Środek odznaczający się silnym działaniem nasennym, natomiast umiarkowanym uspokajającym, przeciwlękowym i przeciwdrgawkowym. Zbliżony nieco działaniem do flunitrazepamu. Charakteryzuje się bardzo długim okresem półtrwania (ok. 60 godzin). Wykazuje znaczny potencjał uzależniający. Znajduje zastosowanie głównie jako lek nasenny, niekiedy pomocniczo w zaburzeniach lękowych, nerwicowych i padaczce[potrzebny przypis].

Oryginalny, rosyjski lek zsyntetyzowany został w 1974 roku, natomiast wprowadzono go do lecznictwa w 1978 roku pod nazwą handlową Феназепам. Preparat stosowany obecnie wyłącznie w Rosji i niektórych innych krajach byłego ZSRR (m.in. na Ukrainie)[potrzebny przypis].

Preparaty
Феназепам (Fenazepam) tabl. 0,5 mg x 50 szt Canonpharma – Federacja Rosyjska

Preparat był dawniej zarejestrowany w Polsce[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Martindale. The Complete Drug Reference, Sean C. Sweetman (red.), wyd. 36, London: Pharmaceutical Press, 2009, s. 1017–1018, ISBN 978-0-85369-840-1 (ang.).
  2. Peter D. Maskell i inni, Phenazepam: The drug that came in from the cold, „Journal of Forensic and Legal Medicine”, 19 (3), 2012, s. 122–125, DOI10.1016/j.jflm.2011.12.014, PMID22390996 (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • V.P. Zherdev i inni, Species differences in phenazepam kinetics and metabolism, „European Journal of Drug Metabolism and Pharmacokinetics”, 7 (3), 1982, s. 191–196, DOI10.1007/BF03189565, PMID7173273 (ang.).