Fermstal
Fermstal – polski system konstrukcyjno-montażowy stalowych budynków inwentarskich stosowany w latach 70. i 80. XX wieku[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Budynki w systemie Fermstal tworzone były ze stalowych ram, rozstawionych podłużnie co trzy metry, o rozpiętości od 9 do 24 metrów. Obiekty można było przykrywać płytami azbestowo-cementowymi, natomiast ich ściany boczne wykonane były z różnego rodzaju płyt, np. warstwowych WPS z wkładką styropianową, azbestowo-cementowych z wypełnieniem z wełny mineralnej, czy warstwowych PW3/A. Stropodachy wykonywano z płyt azbestowo-cementowych z warstwą wełny mineralnej albo styropianu. Dach kryto falistymi płytami azbestowo-cementowymi WF-6[1].
W miarę upływu czasu obiekty stawiane w tym systemie wymagały dostosowania do nowych technologii oraz standardów utrzymania i produkcji zwierząt hodowlanych[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wiesław Buczkowski, Recenzja rozprawy doktorskiej mgr. inż. arch. Piotra Fornalczyka z Wydziału Budownictwa i Ochrony Środowiska Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie pt. "Analiza celowości modernizacji rolniczych obiektów produkcyjnych z wykorzystaniem oceny punktowej", Poznań: Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, 2015, s. 1-2.
- ↑ Krzysztof Wiśniewski, Piotr Fornalczyk, WPŁYW MODERNIZACJI BUDYNKÓW KRÓW MLECZNYCH NA ICH FUNKCJONALNOŚĆ NA PRZYKŁADZIE OBORY KRÓW MLECZNYCH W FERMIE SGGW OBORY-GOŹDZIE, w: Acta Scientarum Polonorum (Architectura), nr 11 (4)/2012, s. 76