Figenau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Figenau (Figenaw) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W słup, w polu prawym srebrnym - połu ukoronowanego orła czarnego z mieczem w prawicy.

W polu lewym czarnym - połukotwica srebrna.

Klejnot: między dwoma skrzydłami orlimi, prawym srebrnym a lewym czarnym - ręka zbrojna z mieczem.

Labry: Czarne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 18 marca 1569 Michałowi Figenawowi, admirałowi floty polskiej[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Figenau - Figenow.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 70. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]