Fiodor Gusiew (dyplomata)
 Fiodor Gusiew (z prawej) wręcza marszałkowi lotnictwa Arthurowi Harris Order Suworowa (1944) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Fiodor Tarasowicz Gusiew |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1905 |
| Data i miejsce śmierci |
9 marca 1987 |
| wiceminister spraw zagranicznych ZSRR | |
| Okres |
od 22 sierpnia 1946 |
| Przynależność polityczna | |
| ambasador ZSRR w Kanadzie | |
| Okres |
od 30 lipca 1942 |
| Następca | |
| ambasador ZSRR w Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 13 sierpnia 1943 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Fiodor Tarasowicz Gusiew (ros. Фёдор Тара́сович Гу́сев; ur. 1905 we wsi Zakropiwienje w guberni pskowskiej, zm. 9 marca 1987 w Moskwie) – radziecki dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych ZSRR (1946–1952).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1931 ukończył Leningradzki Instytut Radzieckiego Budownictwa i Prawa, 1931–1935 pracował w Ekonomicznej Komisji Planowania Rejonu Leningradzkiego, 1937 ukończył Instytut Pracowników Dyplomatycznych i Konsularnych Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR, od 1933 członek WKP(b). Od 1935 pracownik Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR, 1938–1939 zastępca kierownika Wydziału III Zachodniego tego komisariatu, 1939 zastępca kierownika Wydziału III, 1939–1941 kierownik Wydziału II Zachodniego, a 1941–1942 kierownik Wydziału II Europejskiego Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR. Od 30 lipca 1942 do 12 sierpnia 1943 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w Kanadzie, od 13 sierpnia 1943 do 27 września 1946 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w W. Brytanii, następnie przedstawiciel ZSRR przy Europejskiej Komisji Konsultacyjnej w Londynie, od 22 sierpnia 1946 do października 1952 zastępca ministra spraw zagranicznych ZSRR. Od 1953 do grudnia 1956 radca MSZ ZSRR, od 22 grudnia 1956 do 31 lipca 1962 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w Szwecji, od lipca 1962 do 1975 pracownik aparatu MSZ ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR II kadencji (1946–1950). Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
- Гусев Федор Тарасович. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2015-11-07]. (ros.).