Fiodor Konowałow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiodor Konowałow
Федор Евгеньевич Коновалов
ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1887
Gubernia tyfliska

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1970
Durban

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Carskie Siły Powietrzne
Biała Armia
Armia Abisyńska
Siły Zbrojne Hiszpanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
wojna włosko-abisyńska,
hiszpańska wojna domowa

Odznaczenia
Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Fiodor Jewgieniewicz Konowałow, ros. Федор Евгеньевич Коновалов (ur. 17 grudnia?/29 grudnia 1887 w guberni tyfliskiej, zm. 9 czerwca 1970 w Durbanie) – rosyjski wojskowy (pułkownik), doradca wojskowy armii abisyńskiej w okresie międzywojennym, ochotnik wojsk frankistowskich podczas hiszpańskiej wojny domowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1905 r. ukończył tyfliski korpus kadetów, zaś w 1908 r. w stopniu podporucznika nikołajewską szkołę inżynierską. Służył w 7 Batalionie Pontonowym. W 1910 r. ukończył kurs oficerski szkoleniowego parku lotnictwa morskiego, otrzymując stopień porucznika. Następnie odkomenderowano go do Syberyjskiego Batalionu Hydroplanów. W 1912 r. ukończył oficerską szkołę lotniczą. Od stycznia 1913 r. służył w batalionie szkoleniowym szkoły, zaś od grudnia tego roku 22 Oddziale Lotniczym. W marcu 1914 r. przeszedł do Władywostockiej Fortecznej Kompanii Lotniczej. W lipcu tego roku został pilotem Gwardyjskiego Korpuśnego Oddziału Lotniczego. W październiku awansował na sztabskapitana. Od sierpnia 1915 r. dowodził 21 Korpuśnym Oddziałem Lotniczym, zaś od września 1916 r. 10 Dywizjonem Lotniczym. W październiku tego roku odkomenderowano go do Zarządu Lotnictwa Morskiego Sztabu Armii Rosyjskiej. W styczniu 1917 r. w stopniu podpułkownika, a następnie pułkownika ponownie objął dowodzenie 10 Dywizjonu Lotniczego. Od września tego roku pełnił funkcję inspektora lotnictwa Armii Kaukaskiej. W marcu 1918 r. wstąpił do Armii Ochotniczej gen. Antona I. Denikina. W styczniu 1919 r. został pełniącym obowiązki dowódcy 1 Dywizjonu Lotniczego, zaś pod koniec lutego tego roku objął pełne dowództwo dywizjonu. W marcu 1920 r. odsunięto go od dowodzenia z powodu trudności zdrowotnych. W wojskach Białych adm. Piotra N. Wrangla pełnił funkcję zastępcy dowódcy lotnictwa. W połowie listopada 1920 r. wraz z wojskami Białych ewakuował się z Krymu do Gallipoli. Na emigracji zamieszkał w Turcji, a następnie w Egipcie, gdzie pracował jako inżynier. W latach 30. został doradcą wojskowym cesarza Abisynii Haile Selassie I. Był jednym z dowódców armii abisyńskiej podczas wojny z Włochami w latach 1935–1936. Po klęsce wojsk abisyńskich udał się do Hiszpanii, gdzie wstąpił ochotniczo do oddziałów gen. Francisco Franco. Po 1945 r. wyjechał do Południowej Afryki. Zajmował się wykopaliskami archeologicznymi.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. S. Nieszkin, W. M. Szabanow, Авиаторы – кавалеры ордена Св. Георгия и Георгиевского оружия периода Первой мировой войны 1914-1918 годов. Биографический справочник, 2006