Przejdź do zawartości

Flawian (Pasicznyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flawian
Foma Pasicznyk
Biskup charkowski i bohoduchowski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1944
Peremyl

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2010
Dubno

Biskup charkowski i bohoduchowski
Okres sprawowania

2000–2004

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego

Śluby zakonne

przed 2000

Diakonat

1974

Prezbiterat

1975

Chirotonia biskupia

5 listopada 2000

Flawian, imię świeckie Foma Petrowycz Pasicznyk (ur. 19 sierpnia 1944 w Peremylu, zm. 24 grudnia 2010 w Dubnie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem kapłana prawosławnego. Z powodu antyreligijnych represji prowadzonych przez władze radzieckie za rządów Nikity Chruszczowa jego rodzina musiała w 1959 wyjechać do Azji Środkowej, do Kurgan-Tube. Po ukończeniu szkoły podstawowej przez dwa lata pracował jako tokarz (1961-1963), następnie przez dziesięć lat służył w armii radzieckiej, brał udział w operacjach poza granicami kraju[1].

W 1974 został wyświęcony na diakona przez arcybiskupa wołyńskiego Damiana. Rok później ten sam hierarcha udzielił mu święceń kapłańskich. Ukończył seminarium duchowne w Moskwie oraz Moskiewską Akademię Duchowną (1981). Służył w różnych parafiach w eparchii wołyńskiej, na terenie obwodu rówieńskiego Ukraińskiej SRR. W 1993 razem z kierowaną przez siebie parafią Trójcy Świętej w Pełczy przeszedł w jurysdykcję niekanonicznego Patriarchatu Kijowskiego. W 1997 został dziekanem dekanatu dubieńskiego w tejże jurysdykcji, zaś w styczniu 1998 - dziekanem obwodowym w eparchii rówieńskiej[1].

5 listopada 2000 miała miejsce jego chirotonia na biskupa charkowskiego i bohoduchowskiego. Po czterech latach Święty Synod Patriarchatu Kijowskiego przeniósł go w stan spoczynku i wyznaczył jako miejsce zamieszkania monaster św. Teodozjusza w Kijowie[1]. W latach 2003-2004 był także biskupem sumskim[2].

Ciężko chorował na cukrzycę, wskutek czego stracił nogę i wzrok. Zmarł w 2010[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]