Francesco Barsanti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Barsanti
Data i miejsce urodzenia

ok. 1690
Lukka

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

1772
Londyn

Instrumenty

obój, flet

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, oboista, flecista

Francesco Barsanti (ur. około 1690 w Lukce, zm. 1772 w Londynie)[1] – włoski kompozytor, oboista i flecista okresu klasycyzmu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Padewskim[1]. W 1714 roku jako towarzysz Francesco Geminianiego wyjechał do Londynu[1], gdzie był oboistą i flecistą w zespole opery włoskiej[1][2]. W 1717 roku na krótko powrócił do Bolonii[1]. W Londynie opublikował w 1724 roku swój pierwszy zbiór sonat na instrument solowy[2]. W 1735 roku wyjechał do Edynburga[2][3]. Dzięki korzystnie zawartemu małżeństwu związał się z kręgami szkockiej arystokracji[3]. Podczas pobytu w Szkocji wydał drukiem 10 concerti grossi (1740) i 9 uwertur (1743)[2]. Dokonał także aranżacji ludowych melodii szkockich (1742)[3]. W 1743 roku wrócił do Londynu, gdzie prowadził działalność jako skrzypek[1].

Wczesne kompozycje Barsantiego to typowo barokowe dzieła nawiązujące do stylu Geminianiego, w późniejszych widoczny jest już wyraźny wpływ klasycyzmu[3]. Jego concerti grossi oparte zostały na kompozycjach Giovanniego Battisty Sammartiniego[3]. Poza utworami skrzypcowymi jego twórczość obejmuje także dzieła sakralne: motety i sześć antyfon[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 192. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e Don Michael Randel: The Harvard Concise Dictionary of Music and Musicians. Cambridge: Belknap Press, 2002, s. 49–50. ISBN 0-674-00084-6.
  3. a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 60. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]