Franciszek Izydor Bocheński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Izydor Bocheński
Herb
Rawicz
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1823
Szaniec

Data i miejsce śmierci

5 maja 1897
Czuszów

Ojciec

Tadeusz Bocheński

Franciszek Izydor Bocheński herbu Rawicz (ur. 4 kwietnia 1823 w Szańcu zm. 5 maja 1897 w Czuszowie) – ziemianin, przemysłowiec, zesłaniec.

Syn Tadeusza Bocheńskiego. Był jednym z założycieli Towarzystwa Rolniczego. Mimo sceptycznego stosunku do powstania styczniowego współpracował z powstańcami. Był[1] mężem zaufania Dyrekcji Białych i naczelnikiem cywilnym powiatu opoczyńskiego. Został aresztowany i skazany na cztery lata więzienia. Karę odbywał w Kiereńsku.

Jego wnukami byli Józef Maria, Aleksander i Adolf Maria Bocheńscy oraz Olga Zawadzka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Bocheński (1791-1849), [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s. 174.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]