Franciszek Kiliński

Franciszek Kiliński
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	13 października 1786 ; Warszawa
	Przebieg służby
Główne wojny i bitwy	Walczył w kampaniach 1808 – 1814
	Odznaczenia

Franciszek Kiliński (ur. 13 października 1786 w Warszawie, syn Jana i Marianny Rucińskiej) – oficer szwoleżerów^[1]-lansjerów Cesarstwa Francuskiego.

14 kwietnia 1807 wstąpił jako szwoleżer do 1 kompanii 1 pułku szwoleżerów-lansjerów Gwardii Cesarskiej. 1 sierpnia 1808 brygadier; 21 sierpnia 1808 awansował na wachmistrza; 17 lutego 1811 przeniesiony do 4 kompanii; 17 lutego 1811 został porucznikiem. 1 maja 1814 udał się z pułkiem do Polski.

Walczył w kampaniach 1808 – 1814. Brał udział w bitwach pod Wagram, Witebskiem, Możajskiem, Berezyną, Lützen, Budziszynem, Dreznem, Lipskiem, Hanau, Brienne-le-Château, Montmirail, Laon, Château-Thierry, Arcis-sur-Aube.

14 kwietnia 1813 r. otrzymał Legię Honorową nr 34859.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Felicja z WasilewskichF.W. Boberska Felicja z WasilewskichF.W., Kościuszko i Kiliński., Lwów: Wydawn. Fundacyi im. śp. Felicyi z Wasilewskich Boberskiej, 1893, s. 24 (pol.).

[1] Felicja z WasilewskichF.W. Boberska Felicja z WasilewskichF.W., Kościuszko i Kiliński., Lwów: Wydawn. Fundacyi im. śp. Felicyi z Wasilewskich Boberskiej, 1893, s. 24 (pol.).

[1]