Franciszek Młynek

Franciszek Młynek
Przyzba
Data i miejsce urodzenia	23 września 1904 ; Białobrzegi, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1967 ; Przeworsk, Polska
Miejsce spoczynku	Stary Cmentarz w Przeworsku

Franciszek Młynek, ps. „Przyzba” (ur. w 23 września 1904 w Białobrzegach, zm. 18 sierpnia 1967 w Przeworsku) – polski regionalista, działacz społeczny i ludowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 23 września 1904 w Białobrzegach. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Żołyni, którą ukończył w 1917. Podjął naukę w Gimnazjum Realnym w Łańcucie, które uwieńczył zdaniem egzaminu dojrzałości w 1925. W trakcie nauki w gimnazjum wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego i w 1924 został zastępcą hufcowego. W latach 1925-1930 odbył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, uzyskując tytuł magistra. Podczas studiów wstąpił do Akademii Młodego Ludowca, prowadził wykłady na tzw. Uniwersytetem Niedzielnym.

Podjął równocześnie pracę zawodową w Kasie Rolniczej w Żołyni (1926-1927). W 1928 pełnił funkcję lustratora w Małopolskim Towarzystwie Rolniczo-Leśnym we Lwowie. Rok później zatrudnił się jako księgowy w Szkole Sejmikowej w Hrubieszowie. W latach 1931-1933 pracował jako sekretarz w Magistracie Miasta Zawiercie, zaś w latach 1933-1939 był inspektorem w Wydziale Powiatowym w Zawierciu. W Hrubieszowie poznał swą przyszłą żonę Marię zd. Szumiata (1910-2002). W 1932 zawarli związek małżeński. W 1934 urodził się syn Andrzej (zm. 1974), w 1935 córka Anna (po mężu Więckowska), a w 1946 córka Barbara.

W 1939 wraz z rodziną wrócił do Białobrzegów. Od młodości związany ze Stronnictwem Ludowym, w czasie okupacji współpracował ze Związkiem Walki Zbrojnej i Armią Krajową. W latach 1941-1945 zorganizował na terenie powiatu łańcuckiego Związek Tajnego Nauczania. Nawiązał kontakt z Rządem londyńskim. Pełnił funkcję Powiatowego Delegata Rządu w Przeworsku. Po powrocie do kraju Stanisława Mikołajczyka osobę Franciszka Młynka zaproponowano na stanowisko starosty przeworskiego. Pełnił tę funkcję przez dwa dni, jednak został pozbawiony urzędu przez komunistów.

W latach 1945-1948 pracował jako sekretarz Wydziału Powiatowego w Przeworsku. W 1948 otrzymał funkcję skarbnika w Powiatowym i Gminnym Komitecie Elektryfikacji w Przeworsku, gdzie pracował do 1949. W latach 1949-1953 i 1956-1957 był zatrudniony w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Przeworsku, w latach 1954-1956 i 1957-1962 w przeworskiej PSS. Następnie w latach 1962-1963 był pracownikiem Okręgowego Zarządu Lasów w Przemyślu, a w latach 1963-1966 Cechu Rzemiosł Różnych w Przeworsku. Od maja 1966 do śmierci pracował w Powiatowym Archiwum w Przeworsku.

Współtworzył Oddział PTTK w Przeworsku (w latach 1952-1960) pełnił funkcję prezesa. W 1955 współorganizował Koło Miłośników Przeworska. Był współautorem (wraz z Józefem Benbenkiem) przewodnika turystycznego Przeworsk i okolice z 1960. W monografii Miasta Polski w 1000-leciu opracował rozdziały dotyczące Przeworska i Kańczugi.

Zmarł 18 sierpnia 1967 w Przeworsku. Pochowany na Starym Cmentarzu w Przeworsku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Henryk Pelc (red.): Ósmy wiek Przeworska. Przeworsk: Resprint, 2012.
Teodor Gąsiorowski: Obwód Przeworsk SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1944/45. Kraków: Instytut Pamięci Narodowej, 2009. ISBN 978-83-89937-51-3.