Franciszek Rajpold

Franciszek Rajpold

Skołuba

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1892 Łyszkowice
Data i miejsce śmierci	3 marca 1950 Kołobrzeg
Przebieg służby
Lata służby	1914–1945
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk ułanów Legionów Polskich 1 pułk szwoleżerów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa
Późniejsza praca	nauczyciel
Odznaczenia

Franciszek Ksawery Rajpold, ps. „Skołuba” (ur. 3 grudnia 1892 w Łyszkowicach, zm. 3 marca 1950 w Kołobrzegu) – żołnierz Legionów Polskich, podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej.

Życiorys

Urodził się 3 grudnia 1892 w Łyszkowicach w rodzinie Piotra, robotnika cukrowni „Irena”, i Małgorzaty z Barlaków. Ukończył przyfabryczną szkołę powszechną i Seminarium Nauczycielskie w Warszawie (1908–1911). W 1912 we Lwowie ukończył kurs podoficerski.

Od 1914 w Legionach Polskich jako żołnierz w 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Podczas kryzysu przysięgowego urlopowany. Od lipca 1920 jako podchorąży w 1 pułku szwoleżerów z którym brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Po zakończeniu działań wojennych pracował jako nauczyciel w Polichnie i Piotrkowie Trybunalskim. 15 lipca 1927 prezydent mianował go podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 633. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Piotrków. Posiadał przydział w rezerwie do 1 pułku szwoleżerów. Podczas kampanii wrześniowej walczył jako żołnierz Armii „Łódź”. Do 1945 przetrzymywany jako jeniec oflagów Arnswald i Grossborn. Po zakończeniu wojny ponownie pracował jako nauczyciel. Zmarł 3 marca 1950 w Kołobrzegu, pochowany w Łodzi.

Był żonaty z Lucyną z Majewskich, z którą miał trzy córki i dwóch synów.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5438 – 17 maja 1922
• Krzyż Niepodległości – 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”

Bibliografia

• Rajpold Franciszek. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.1824 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-30].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.