Franciszek Szymański (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Szymański
Burmistrz Zawiercia
Okres

od 1918
do 1918

Poprzednik

Peikert

Następca

Ignacy Banachiewicz

Franciszek Szymański – polski inżynier, pierwszy polski burmistrz Zawiercia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był inżynierem, pracował w TAZ[1]. Od 1915 roku pełnił funkcję ławnika rady miejskiej[1], w 1917 roku został radnym[2]. 20 lutego 1918 roku naczelnik powiatu będzińskiego Büchting mianował go burmistrzem Zawiercia[3]. Szymański tym samym został pierwszym polskim burmistrzem miasta[1]. 5 marca był jednym z sygnatariuszy protestu przeciwko traktatowi brzeskiemu[1]. W trakcie urzędowania usunął język niemiecki z posiedzeń rady miejskiej i wprowadził do urzędów wyłącznie język polski. Po odzyskaniu niepodległości Komisarz Rządu Polskiego na powiat będziński Stefan Falkowski mianował go burmistrzem Zawiercia[3]. Jeszcze w 1918 roku następcą Szymańskiego został Ignacy Banachiewicz[4].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 1991 roku dawną ulicę Marcelego Nowotki na osiedlu Szymańskiego przemianowano na ulicę Franciszka Szymańskiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kazimierz Ciechanowicz, Prezydenci i radni Zawiercia, Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „Centrum”, 2015, s. 82, ISBN 978-83-64173-32-5.
  2. Kazimierz Ciechanowicz, Prezydenci i radni Zawiercia, Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „Centrum”, 2015, s. 98, ISBN 978-83-64173-32-5.
  3. a b Jerzy Abramski, Zawiercie. Studium monograficzne, Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „Centrum”, 1994, s. 33, ISBN 83-902833-0-1.
  4. Kazimierz Ciechanowicz, Prezydenci i radni Zawiercia, Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „Centrum”, 2015, s. 4, ISBN 978-83-64173-32-5.
  5. Jerzy Abramski, Zawiercie i jego ulice, Zawiercie: Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskej, 1991, s. 55.