Górna Szklarka
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Potok | |
| Długość | 2,3 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Karkonosze, Śląski Grzbiet, Śmielec |
| Wysokość |
1150 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Szklarka |
| Wysokość |
740 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Piechowic  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
Szklarka (niem. Stille Kochel) – potok w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy. Potok źródłowy Szklarki[1].
Górna Szklarka ma źródła na północnych zboczach Śmielca na wysokości 1150 m n.p.m. Płynie na północny wschód, po czym na wysokości 740 m n.p.m. łączy się z Niedźwiadą dając początek Szklarce. Po drodze przyjmuje kilka drobnych, bezimiennych dopływów.
Płynie po granicie i jego zwietrzelinie.
Cały obszar zlewni Górnej Szklarki porośnięty jest górnoreglowymi lasami świerkowymi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7