Głos Polski (La Voix de la Pologne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głos Polski
La Voix de la Pologne
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Francja

Adres

Paryż

Pierwszy numer

1939

Ostatni numer

1940

OCLC

472410807

„Głos Polski” („La Voix de la Pologne”) – polski emigracyjny dziennik, ukazujący się w Paryżu w latach 1939–1940.

„Głos Polski” był oficjalnym organem Rządu RP na uchodźstwie. Pierwszy numer ukazał się w Paryżu 28 listopada 1939. W piśmie publikowali m.in. Zygmunt Nowakowski, Kazimierz Wierzyński, Józef Łobodowski, Antoni Bogusławski, Jerzy Pietrkiewicz, Jan Rostworowski, Melchior Wańkowicz (fragmenty reportażu o kampanii wrześniowej), Maria Kuncewiczowa (rozdziały powieści Klucze), Aleksander Janta-Połczyński, Zofia Zaleska (powieść Przez płonący kraj).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Święch: Literatura polska w latach II wojny. Wyd. VI - 2 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 281-283, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13852-3.