Głos Prawdy (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głos Prawdy
Ilustracja
Strona tytułowa „Głosu Prawdy”
nr 210 z 3 sierpnia 1929
Państwo

 Polska

Tematyka

polityczno-społeczna

Pierwszy numer

1922

Ostatni numer

1929

Redaktor naczelny

Wojciech Stpiczyński

Siedziba redakcji „Głosu Prawdy” przy ul. Szpitalnej 1

Głos Prawdy – polskie czasopismo o profilu społeczno-politycznym ukazujące się w okresie II Rzeczypospolitej. Jego redaktorem naczelnym w latach 1922–1929 był Wojciech Stpiczyński.

Radykalizm Stpiczyńskiego i jego krytyczne opinie o antydemokratycznych zjawiskach w obozie pomajowym spowodowały, że czasie kuracji we Włoszech (chorował na gruźlicę) w styczniu 1929 został zastąpiony w redakcji „Głosu Prawdy” przez Adama Koca[1].

Z inicjatywy Koca z połączenia „Epoki” i „Głosu Prawdy” powstała „Gazeta Polska” – dziennik informacyjno-polityczny o orientacji sanacyjnej, wydawany w latach 1929–1939 w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Milek: Głos Prawdy ma nowego Naczelnego Redaktora. laurahuta. [dostęp 2013-07-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romuald Romański, Niewyjaśnione zagadki historii Polski, Bellona, Warszawa 2004.