Głowica pocisku rakietowego

Głowica pocisku rakietowego – wierzchołek kadłuba pocisku rakietowego^[1].

Posiada kształt ostrołuku albo stożka mający przytępiony lub zaokrąglony wierzchołek. W głowicy znajduje się najczęściej ładunek bojowy posiadający zapalnik, czasami również część aparatury pokładowej, np. samonaprowadzania^[1]. Wykonuje się je ze stopów żaroodpornych, ze zbrojonych tworzyw sztucznych, których celem jest ochrona przed skutkami nagrzewania aerodynamicznego^[1]. Głowice oddzielające mają zastosowanie w pociskach balistycznych średniego oraz dużego zasięgu, które przed ponownym wejściem w gęste warstwy atmosfery oddzielają się od kadłuba^[1]. Najbardziej narażony na nagrzewanie aerodynamiczne jest wierzchołek pocisku, który chroni się poprzez zastosowanie osłony oddającej ciepło. Wierzchołek jest pokryty materiałem, który pod wpływem wysokiej temperatury ulega ablacji, a ciepło odprowadzone podczas procesu utrzymuje temperaturę materiału głowicy w dopuszczalnych granicach, unikając zniszczenia^[1]. Boczna powierzchnia głowicy, która się oddziela może być karbowana, pełniąc rolę aerodynamiczną podczas przebijania się głowicy przez gęste warstwy atmosfery^[1].