Głuchów (obwód lwowski)
50°22′12″N 24°07′48″E/50,370000 24,130000
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
201 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
80054 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°22′12″N 24°07′48″E/50,370000 24,130000
| |
Głuchów (ukr. Глухів) – wieś na Ukrainie, w rejonie czerwonogrodzkim obwodu lwowskiego. Wieś liczy niecałe 500 mieszkańców.
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Krystynopol w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[1].
W wyniku paktu Ribbentrop - Mołotow cześć wsi znalazła się pod okupacją niemiecką, a część sowiecką. Z tej drugiej części 10 lutego 1944 NKWD wywiozło na Sybir osadników wojskowych, pochodzących z okolic Myślenic. W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków, grabiąc i paląc polskie zagrody[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Historyczny Głuchów położony był po oby stronach Sołokii[3]
Perzprowadzenie Linii Mołotowa na Sołokii podzieliło Głuchów na dwie wsie. Północna weszła w skład strefy niemieckiej (gmina Bełz, Landkreis Hrubieszów, dystrykt lubelski, Generalne Gubernatorstwo) a południowa w skład strefy radzieckiej (rejon szewczenkowski, Obwód lwowski, USRR). 10 września 1940 rejon szewczenkowski zniesiono, a Głuchów Południowy włączono do rejonu wielkomostowskiego[4].
W związku z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941, także Głuchów Południowy został włączony do Generalnego Gubernatorstwa i utworzonej tam gminie Parchacz w Landkreis Kamionka-Strumiłowa w nowym dystrykcie galicyjskim. Głuchów Północny liczył 175 mieszkańców a Głuchów Południowy 489 mieszkańców[5].
Po wojnie Sołokija stała się ponownie granicą państwową między Polską a ZSRR. Głuchów Północny wszedł w skład gminy Bełz, przyłączonej do powiatu hrubieszowskigo w woj. lubelskim, stanowiąc jedną z jej 19 gromad[6]. Natomiast Głuchów Południowy został wcielony do Związku Radzieckiego (rejon wielkomostowski, obwód lwowski, gdzie utworzył sielsowiet Głuchów (ukr. Глухів)[7].
10 listopada 1951, na mocy polsko-radzieckiej umowy o zmianie granic z 15 lutego 1951[8], południowa część gminy Bełz z Głuchowem Północnym weszła w skład ZSRR, gdzie włączono ją do sielsowietu Ostrów w nowo utworzonym rejonie zabuskim w obwodzie lwowskim[9].
Współczesny Głuchów jest wsią nową, przykopalnianą, położoną w zupełnie innym miejscu, na parcelach dawnej wsi Wola Głuchowska. Po dawnym Głuchowie nie pozostało prawie nic: tam gdzie znajdował się (większy) Głuchów Południowy rozpościerają się pola rolne, a w miejscu po dawnym Głuchowie Północnym są łąki z kilkoma pojedynczymi zabudowaniami[3].
Katastrofa kopalniana (2017)[edytuj | edytuj kod]
2 marca 2017 w Głuchowie doszło do eksplozji w kopalni węgla Stepowa, na skutek której zginęło 8 górników, a 23 zostało rannych[10][11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1003, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ a b Głuchów na mapie austriackiej z XIX wieku.
- ↑ Відомості Верховної Ради СРСР. — 1940. — № 40 (103). — 18 жовтня. — С. 4.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej – 1948 r.
- ↑ NBUV
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
- ↑ Указ Президії ВР УРСР від 10.11.1951 «Про утворення Забузького району в складі Львівської області» (Відомості Верховної Ради УРСР, 1951, № 5, с. 6–7)
- ↑ Кількість госпіталізованих гірників шахти «Степова» зросла до 23 осіб Читайте більше тут: http://zik.ua/news/2017/03/04/kilkist_gospitalizovanyh_girnykiv_shahty_stepova_zrosla_do_23_osib_1054669
- ↑ Львівська область: оперативна інформація щодо обрушення гірської породи на шахті