Galicze

Galicze
Галиче
Państwo	Bułgaria
Obwód	Wraca
Gmina	Bjała Słatina
Kmet	Strachił Stojanow
Powierzchnia	70,217 km²
Wysokość	77 m n.p.m.
Populacja (2020); • liczba ludności	; 1 672
Nr kierunkowy	09136
Kod pocztowy	3250
Tablice rejestracyjne	ВР
	Położenie na mapie obwodu Wraca Galicze
	Położenie na mapie Bułgarii Galicze
	43°33′36,71″N 23°51′50,48″E/43,560197 23,864022
	Multimedia w Wikimedia Commons

Galicze (bułg. Галиче) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Wraca, w gminie Bjała Słatina. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 1 672 mieszkańców^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obszar Galicze był zamieszkany od czasów prehistorycznych przez społeczności ludzkie^[2]. Znaleziono ślady osadnictwa z wczesnej i późnej epoki miedziowo-kamiennej oraz osadę i nekropolię z wczesnej epoki brązu^[2]. Bogate zabytki kultury pozostawili Trakowie. Powstało dziewięć osad trackich, zamieszkiwanych przez społeczności trackie w różnych epokach historycznych^[2]. Odnaleziono blisko 40 trackich grobowców, co dodatkowo świadczy o tym, że obszar Galicze był dużym trackim ośrodkiem przed najazdem rzymskim^[2]. W czasach rzymskich wieś była skrzyżowaniem drogi idącej od Gigenu oraz od Łomu^[2]. Pisemne informacje o zasiedleniu Galicze pojawiają się w dokumentach tureckich z początku XV wieku, z których wynika, że osada Pierwszego i Drugiego Carstwa Bułgarii została zasiedlona przez zdobywców osmańskich pod koniec XIV wieku^[2].

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

Conjo Nedełkin (1930) – bułgarski poeta
Georgi Sawow – bułgarski czetnik Łuki Iwanowa^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2021-12-14] (bułg.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Богдан Николов: От Искър до Огоста. София: ИК „Алиса“, 1996. ISBN 954-586-011-1.
↑ Дневник на четите, изпратени в Македония от пункт Кюстендил. 1903–1908“, ДА-Враца, ф. 617к, оп.1, а.е.1, л..

[1] Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2021-12-14] (bułg.).

[BN-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Богдан Николов: От Искър до Огоста. София: ИК „Алиса“, 1996. ISBN 954-586-011-1.

[3] Дневник на четите, изпратени в Македония от пункт Кюстендил. 1903–1908“, ДА-Враца, ф. 617к, оп.1, а.е.1, л..

[1]

[2]

[3]