Gammapatia monoklonalna
Gammapatia monoklonalna – grupa chorób, których charakterystyczną cechą jest rozrost pojedynczego klonu plazmocytów (komórek plazmatycznych), wytwarzających jednorodne białko monoklonalne (tzw. białko M), składające się z 2 łańcuchów ciężkich tej samej klasy oraz z 2 łańcuchów lekkich tego samego rodzaju.
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Gammapatie monoklonalne dzieli się na:
- gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (ang. monoclonal gammopathy of undetermined significance, MGUS)
- MGUS łagodna powodująca nadmierną produkcję immunoglobuliny G, immunoglobuliny A bądź immunoglobuliny D; rzadziej schorzenie dotyczy nadmiernej produkcji immunoglobuliny M
- MGUS towarzysząca innym chorobom
- towarzyszą przewlekłym zakażeniom (bakteryjnym, wirusowym, pasożytniczym)
- idiopatyczny białkomocz Bence'a Jonesa
- złośliwa gammapatia monoklonalna
- szpiczak plazmocytowy (zwany też szpiczakiem mnogim)
- białaczka plazmocytowa
- makroglobulinemia Waldenströma
- choroba łańcuchów ciężkich
- skrobiawica
- zespół POEMS
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Choroby wewnętrzne. Andrzej Szczeklik (red.). s. 1537. ISBN 83-7430-069-8.
