Generał mróz
Generał mróz – popularnie sformułowanie określające strategię spalonej ziemi[1] zastosowanej przez rosyjskich dowódców dwukrotnie – podczas inwazji[2] Napoleona I na Rosję w 1812 i Hitlera w 1941[3] na terytorium ZSRR. Polega ona na wycofywaniu się w głąb własnego terenu rozciągając linie zaopatrzenia wroga jednocześnie niszcząc i konfiskując przydatne zapasy jak odzież, żywność, paliwo, aby ta nie dostała się w ręce przeciwnika. Wszystko, czego nie można było przenieść jak pola, pastwiska lub budynki palono, zostawiając jedynie spaloną ziemię[1]. Nazwa wzięła się od tego, że mróz zabił wielu źle przygotowanych żołnierzy, więcej niż niejedna bitwa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Guido Knopp: Wehrmacht: od inwazji na Polskę do kapitulacji. Warszawa: Bellona, 2009, s. 148-149. ISBN 978-83-11-11641-2.
- ↑ Nigel Cawthorne: Największe bitwy w historii. Warszawa: Bellona S. A., 2008, s. 105-108. ISBN 978-83-11-11083-3.
- ↑ Antony Beevor: Druga wojna światowa. Kraków: Znak, 2013, s. 304-309, 312. ISBN 978-83-2402161-1.