Geostiba brevifistula

Geostiba brevifistula
Assing, 2021
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Staphyliniformia
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Geostibini
Rodzaj	Geostiba
Podrodzaj	Geostiba (Sibiota)
Gatunek	Geostiba (Sibiota) brevifistula

Geostiba brevifistula – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2021 roku przez Volkera Assinga na łamach „Contributions to Entomology”. Jako lokalizację typową wskazano północne okolice Lesorię na południowym wschodzie Oni w gruzińskim regionie Racza-Leczchumi i Dolna Swanetia. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „krótkorurkowa” i odnosi się do kształtu spermateki samicy.

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 2,2 do 2,7 mm. Głowa jest rudożółta do żółtawobrązowej z żółtymi czułkami. Oczy są silnie uwstecznione, pozbawione fasetek. Przedplecze i pokrywy mają barwę głowy. U samca pokrywy mają kil wzdłuż szwu, wyniesione krawędzie tylne i parę wcisków z ziarnistym punktowaniem. Odnóża mają żółte ubarwienie. Rudożółty do żółtawobrązowego odwłok ma ósmy sternit u samicy szeroko na tylnym brzegu zaokrąglony, a u samca tępo wyciągnięty. Na powierzchni siódmego tergitu samca występuje para ukośnych, ku tyłowi lekko zbieżnych guzków środkowych. Genitalia samca mają edeagus o woreczku wewnętrznym pozbawionym kolców i zaopatrzonym w dość tęgie flagellum. Samica ma spermatekę o części proksymalnej krótkiej i pozbawionej inwaginacji.

Gatunek palearktyczny, znany wyłącznie z lokalizacji typowej. Znaleziony został na zaniedbanym cmentarzu ze zdominowanym przez buki starodrzewiem na rzędnych około 1410 m n.p.m. Bytuje w ściółce.