Gerald Preinfalk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerald Preinfalk
Ilustracja
Imię i nazwisko

Gerald Franz Preinfalk

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1971
Freistadt, Austria

Instrumenty

saksofon, klarnet

Gatunki

muzyka poważna, muzyka kameralna, jazz, muzyka współczesna

Zawód

saksofonista

Aktywność

od 1990

Strona internetowa

Gerald Franz Preinfalk (wym. ge:ʁalt pʁaɪ̯nfalk; ur. 9 czerwca 1971 we Freistadt) – austriacki saksofonista, kompozytor, aranżer. Jego twórczość skupia się przede wszystkim na muzyce klasycznej (zwłaszcza współczesnej), jednak często podejmuje się także projektów jazzowych[1].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Preinfalk zaczął brać lekcje gry na klarnecie w wieku 9 lat, a w wieku 15 lat zaczął grać na saksofonie. W 1990 roku rozpoczął studia instrumentalne w Konserwatorium Wiedeńskim pod kierunkiem Otto Vhrovnika i Wolfganga Puschniga. W 1993 kontynuował naukę w Berklee College of Music u George'a Garzone, a w 1998 studiował saksofon klasyczny u Serge'a Bertocchiego w Paryżu[1].

Od 2000 roku Preinfalk jest członkiem Klangforum Wien, jednak występuje także gościnnie z takimi orkiestrami jak Orkiestra Symfoniczna Radia Wiedeńskiego, Filharmonia Narodowa Nadrenii-Palatynatu i Orkiestrą Narodową w Stuttgarcie . Występował także jako wykonawca muzyki współczesnej z „Ensemble xx. jahrhundert” i „Ensemble Kontrapunkte”. Bernhard Lang napisał dla Preinfalka koncert solowy z Wiedeńską Orkiestrą Symfoniczną, poza tym jest on także adresatem muzyki kameralnej Rolanda Freisitzera (2011) i Norberta Sterka (2008)[1].

W gatunku jazzowym grał z Django Batesem, Peterem Madsenem, Donem Byronem, Terrym Bozzio, Alexem Machackiem, Georgiem Breinschmidem, Harrim Stojką, „Flip Philipp - Ed Partyka Dectet” i „Yodelgroup” Christiana Muthspiela . Był członkiem wielkich zespołów, takich jak „Nouvelle Cuisine”, „Upper Austrian Jazz Orchestra”, „Jazz Big Band Graz” i Vienna Art Orchestra . Własne projekty muzyczne Preinfalka to Paier/Preinfalk Project z Klausem Paierem (2000), More than Tango und Saion (2004), Tan Go Go (2005) i Giuffre Zone, gdzie wraz z Christophem Cechem i Perem Mathisenem zinterpretował muzykę Jimmy'ego Giuffre'a. Większość tych projektów została nagrana. Od 2007 roku występował także w duecie z brazylijskim gitarzystą Alegrem Corrêą, który okazjonalnie był poszerzany o innych muzyków. Jako muzyk studyjny współpracował z Willim Resetaritsem i Marią Bill. Współpracował także z Saviną Yannatou, Lucíą Pulido, Kurtem Ostbahnem i Krzysztofem Dobrekiem. Tom Lord wymienia 27 angaży z lat 1993–2012 w dziedzinie jazzu[2].

Oprócz tego Preinfalk działał także jako kompozytor teatralny. Dla Volkstheater w Wiedniu napisał muzykę do „Peer Gynt”, „Job” i „You Stay with Me”, każdego w reżyserii Michaela Sturmingera. Opracowywał także pieśni żydowskie do tekstów, zamordowanych za czasów stalinowskich, poetów z 1952 r. („Moskwa 52”, „Bukowina III”)[1].

W 2011 roku Preinfalk został mianowany profesorem saksofonu klasycznego w Kunstuniversität Graz[3].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2001: Otrzymał nagrodę Hansa Kollera w kategorii „Nowicjusz Roku” w gatunku jazzowym.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2003: Tan Go Go (Quinton Records)
  • 2014: Art Of Duo (col legno), z Alegrem Corrêą, Wolfgangiem Muthspielem, Perem Mathisenem, Fabianem Ruckerem, Christophem Cechem i Harrim Stojką

Inne albumy[edytuj | edytuj kod]

  • 1997: Trash test (Extraplatte) z Duckbilled Platypus
  • 1999: Duck you! (Extraplatte), z Duckbilled Platypus
  • 2002: Delete and Roll (Next Generations Enterprises), z Terrym Bozzio i Alexem Machackiem
  • 2007: Opium (FP Records), z Flipem Philippem - Edem Partyka Dectet
  • 2010: May (Material Records), z Christian Muthspiel's Yodel Group[4]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Gerald Preinfalk, Saxophon [online], www.klangforum.at [dostęp 2023-08-29] (niem.).
  2. Tom Lord, The Jazz Discography [online] [dostęp 2016-08-21] (ang.).
  3. Personen [online], www.kug.ac.at [dostęp 2023-08-29] (niem.).
  4. Gerald Preinfalk [online], Discogs [dostęp 2023-08-29] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]