Gigantyzm Caspra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gigantyzm gnilny Caspra – szczególna postać nasilonych zmian gnilnych zwłok, spotykana najczęściej u topielców. Obrzęk tkanek i pęcherze gnilne pojawiające się na szyi i twarzy zniekształcają zwłoki i utrudniają ich identyfikację.

Opisany w 1856 roku przez niemieckiego patologa Johanna Ludwiga Caspra[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Casper JL. Praktisches Handbuch der gerichtlichen Medizin. 1856. wyd. III 1861 [1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Bogusz, Ada Anczykowa: Encyklopedia dla pielęgniarek. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1982. ISBN 83-200-0426-8.