Glinianka (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glinianka
wieś
Ilustracja
Kościół
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

niżański

Gmina

Ulanów

Liczba ludności (2020)

481[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

37-410[3]

Tablice rejestracyjne

RNI

SIMC

0809150[4]

Położenie na mapie gminy Ulanów
Mapa konturowa gminy Ulanów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Glinianka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Glinianka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinianka”
Położenie na mapie powiatu niżańskiego
Mapa konturowa powiatu niżańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Glinianka”
Ziemia50°28′34″N 22°18′18″E/50,476111 22,305000[1]

Gliniankawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, w gminie Ulanów[4][5].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha w Bielinach.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W Gliniance prowadzi działalność piłkarski klub sportowy SKS Orzeł Glinianka.

Przez Gliniankę prowadzi żółty szlak pieszy PTTK z Sandomierza do Leżajska.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości notowana była w formach Glinyan (1529), Glinianka (1587), Glinianka (1881), Glinianka, -ki, glinianecki (1966). Wywodzi się od wyrazu pospolitego glinianka oznaczającego ‘miejsce, gdzie kopie się lub kopano glinę’[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32831
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 9 [dostęp 2022-01-23]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 297 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Nazwy miejscowe Polski : historia, pochodzenie, zmiany. pod red. Kazimierza Rymuta. T. 3, E-I. Kraków: Instytutu Języka Polskiego PAN, 1999, s. 145. ISBN 83-87795-45-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]