Gniewiewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gniewiewski (Gniewski) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym mur czerwony, zza którego pół rycerza w zbroi srebrnej, trzymającego szablę w prawicy.

Na hełmie w koronie, klejnot - trzy pióra strusie: czerwone, srebrne i purpurowe, między pierwszym a drugim chorągiew w jaskółczy ogon w lekki skos, błękitna, płatem w prawo, między drugim a trzecim chorągiew w lekki skos lewy, srebrna, płatem w prawo.

Labry - błękitne, podbite srebrem.

Józef Szymański podaje też alternatywny wizerunek herbu, w którym postać rycerza stoi na murze[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 9 września 1581 Kasprowi Gniewskiemu[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Gniewski - Gniewiewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 76. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]