Gołąbek fiołkowozielony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gołąbek fiołkowozielony
Ilustracja
Gołąbek fiołkowozielony
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

podstawczaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

Russula

Gatunek

gołąbek fiołkowozielony

Nazwa systematyczna
Russula ionochlora Romagn.
Contribution a l'Etude de Quelques Aspergilles 21: 110 (1952)
Synonimy
  • Russula grisea var. ionochlora (Romagn.) Romagn.

Gołąbek fiołkowozielony (Russula ionochlora Romagn.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1991 r[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz
Fioletowo–zielonkawy z różowym lub żółtym odcieniem. Średnica 4–8 cm.
Blaszki
Białe, u starszych owocników jasnokremowe.
Trzon
Biały, masywny z wiekiem pusty.
Miąższ
Smak łagodny. Zapach słaby, kwaskowaty. Pod wpływem siarczanu żelaza staje się różowo-czerwony.
Wysyp zarodników
Białokremowy.

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje niemal wyłącznie w Europie. Poza Europą podano stanowiska tego gatunku tylko w stanie New Jersey w USA[3]. W Polsce opisano w literaturze mykologicznej tylko jedno stanowisko tego gatunku – w Kuźnicy Białostockiej[4].

Rozwija się na kwaśnych glebach, głównie w lasach liściastych pod bukami, rzadziej pod dębami i lipami. Owocniki wytwarza od lipca do września.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Grzyb jadalny o łagodnym smaku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  2. Alina Skirgiełło: Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). 20. Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae). Warszawa=Kraków: PWN, 1991. ISBN 83-01-09137-1.
  3. Discover Life. [dostęp 2015-12-05]. (ang.).
  4. Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.